keşke nicki altına ilk entryi ben girseydim dediğim yazar.
"aranıza yeni bir arkadaş getirdim, ismi ahmet. çok sevdiğim bir yakınımın oğludur. terbiyeli, zeki, efendi bir insandır. onu sakın kendinize benzetmeye çalışmayın, zaten başaramazsınız. ayrıca yeni gelen arkadaşlarınıza yaptığınız bazı tatsız şakaları ona tekrarlamayacağınızı umarım. anlaşıldı değil mi beyler? haydi, tanış arkadaşlarınla ahmet."
fenerbahçeli fanatik taraftar profilinin tam anlamıyla aynasıdır. kutsal ittifak diye bir paranoyaya kapılmıştır, sevgili başkanının rakiplerin başarılarını doğru dürüst tebrik etmeyen tavrını örnek almıştır.
bu gibi arkadaşlar, neden bilinmez, rakip takımlara bol bol çamur atar, kendi takımı eleştirilinceyse projeksiyon yöntemine başvurur: laf atıldığı için laf atmıştır. aslında kızmıyorum, haksız bir insan bulmanın imkansız olduğu türkiye' de, geniş gözlükleriyle fanatikçe bir sevgi taşıyarak, sadece tek açıdan yorum yapmak son derece normal karşılanır.
ben bu fanatiklerin sataşmaya cevap verdiğine inanmıyorum. çamur atıyorlar, çünkü dalga geçmeye bayıldıkları, üstünden zaman geçtiğini iddia ettikleri avrupa şampiyonluklarının kendi takımında olmamasından dolayı oldukça fazla sinirleniyorlar.
galatasaray bank asya' ya düşebilir ama iki gerçek değişmez. birincisi, dalga geçtiğiniz kupaları hala kazanamamış olmanız, ikincisi, fenerbahçe' nin de aynı düşüşü yaşayabileceği... ne demiş büyükler? gün olur devran döner.
edit: bir de nickin isim babasından söz etmemek olmaz. hababam sınıfı filmindeki ahmet, insanların değerlerine sataşmazdı. olmamış.
(#10413193) galatasaray'ın o kutsal formasına, metin oktay'ın, turgay şeren'in, cevad prekazi'nin, cüneyt tanman'ın, bülent korkmaz'ın, gheorghe hagi'nin terlettiği formaya sarı kırmızı bez parçası diyebilecek kadar fanatiktir kendileri.
