hepimiz sakız çiğniyoruzdur. ama bunu şakıdı şakkıdı toplum içinde yapmak tabiki saygısızlıktır. bu insanlar dayaklık olup, gıcıklıkta zirve yapmış insanlardır. birde balon şişirirler sonra balonu 'huppp' yapıp ağızlarına çeker 'tak' diye patlatırlar. ters ters bakarısınız o kadar rahattırlar ki rahatsız bile olmazlar. siz gıcık olduğunuzla kalırsınız.
çiğnerken, sakızın tükürükle karışmasıyla oluşan sesle uyum sağlamış sakız çiğneme şeklidir. Bir de şişirip patlatmaları vardır ki tükürükleri etrafa adeta fiskiye gibi sıçrar.
bu tipler otobüste de karşınıza çıkabilir. arkadaşla istanbulda kıraç arabasına bindik gidiyoruz. yalnız bir ses geliyor sanki torna makinasına bir metal takılmış o metal parçası deliniyor o denli seri ve iğrenç geliyor ses. bu aptal kulaklığı takmış müzik dinliyor etrafındaki bütün insanlar da buna götüyle gülüyordu. inanın çenesinin oynayışını görseniz ondan bile rahatsız olursunuz.
babadan çoçuğa geçer bu cümle, yada özenilen bir insandan. nesilden nesile.
-şuna bak nasıl oruspu gibi sakız çiğniyor.
-nefret ederim böyle insanlardan.
+iç ses:(hmm nefret etmem gerek.)
evde:
+ya anne abim beni dövüyor.
-oğlum niye dövüyosun kız kardeşini.
+ düzgün sakız çiğnesin lan adamı sinir etmesin.
-sende düzgün yürü o zaman.
+benim belim sakat bi kere.
-aydemir akbaş tipli.
-ya anneeeeeee.
her kaba sığan, bukalemun tipli insanların felsefesi.
not'uncuk: öyle bir sakız çiğnerimki aklınız durur.
