brigitte bardot'nun yaşlılığını gördüğüm zaman daha bir kanaat ettiğim şey.
herhalde yaşlılık da insanları eşitleyen bir dönem.
bazıları daha mutlu, bazıları daha az ama yaşlılık genelde sıkıntı ve tasa demek.
hele de dünyanın takdir ettiği bir güzelliği kaybetmek.
aynalar ne düşman kesilir kimbilir insana.
dünyadaki her şey gibi güzelliğin de sonlu olmasıdır.
karşınızdaki dünyanın en güzel insanıysa bile o güzele baka baka usanırsınız. güzel eğer kendini ruhuyla süsleyemediyse, belli bir zaman sonra etkileme gücünü yitirir.
