sen ki bana derdi derman edensin; şimdi: "çekil önümden" diye ferman edersin; senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez; ne yapsın, kıble mi değiştirsin bu can dersin? sevgili, seninle ben pergel gibiyiz: iki başımız var, bir tek bedenimiz. ne kadar dönersem döneyim çevrende: er geç baş başa verecek değil miyiz?
tekrar güzel günler görücez. tarihte hiçbir savaş, hiçbir darbe, hiçbir baskı, hiçbir salgın hastalık, hiçbir kaos, deprem, fırtına, kan revan bla bla bla sonsuza kadar sürmemiştir.böyle dönemlere rast gelenler tek bizler değiliz. her gecenin sabahı var. halimize şükürler olsun.
mesela böyle gece bazen üşürüm kalkıp kapüşonlu giyer ve ince bir battaniye alıp öyle yatarım ama yine de üşümem dinmez ama eskisi kadar da çok olmaz. işte o anki uykum ve halim bana çok güzel gelir. bilmiyorum sanki vücudum o soğukluğu atıp eski ısısını geri kazanmaya çalışırken bir rahatlama hissini ve uykuyu da beraberinde getiriyor. size göre güzel şey mi bilmem ama beni çok mutlu ettiği bir gerçek.
