öncelikle yemek yapmaya başlamadan önce çok çok acıkmak gerekmektedir. sonrasında ise yemek yapacağınız süre boyunca aklınızdan sapıkça "seni yiceeeem" diyerek sayıklamanız lazım.
- aşkım yemek süper olmuş ya nasıl yaptın?
- ben bu yemeği sana yaptım hayatım. biraz sevgi, özlem, tutku ve ihtiras, yanında bir tutam romantizm ve şefkat duygularımı kattım, son olarak da..
- ya sus tamam canım sormadım ben bu soruyu. tuzu uzatsana.
- allah belanı versin!
güzel bir yemek yapmak bir çok şeyi düşünmenin meyvasıdır biraz..ahengini ele alırken nasıl kokacağı,nasıl görüneceği,yerken ağızda hangi hissi yaratacağı önemsene önemsene işlenmesi fazlasıyla ehemmiyet taşır.
ve şu içine sevgi meselesi;
arkadaşlar ister inanın ister inanmayın bu tamamen gerçektir.nettir.
alelalcele yapılan yemeklerde keyifli olabilir ama sevdiğin bi şarkıyla keyifle pişirilen aş ki en önemlisi yiyecek olanların beğenmesi arzusuyla transa geçilip yapılan yemekler asla kötü yorumlarla ayrılamaz masadan.
neden anne yemeğinin yerine başka yemek koyamayız ki? her annenin başka formülleri var diye mi? alıştık diye mi?
bir düşünün bakalım, başka kim size o mutlulukla hazırlar yemeği?
tecrübedir. ne kadar çok yemek yapmayı dener, ne kadar çok yeni tatlar keşfedebilmek için zaman harcarsanız, sonunda güzel yemekler yapabilme seviyesine ulaşırsınız. bunun yanı sıra dikkatli olunmalı, ilgili olunmalıdır. baharatları ve tereyağını doğru yemekte, doğru zamanda kullanabilirseniz güzel bir yemek yapmamanız için hiç bir neden yoktur.
Pratiktir. Ne kadar çok denerseniz, kıvamı o kadar iyi tutturursunuz. O yemeği yapabileceğinize olan inancınız da çok önemlidir. Bir de yemek yaparken o lastik eldivenlerden takmayacaksın arkadaş.
hiç bir yerde olmayan noktadır.
olsaydı ben muhakkak bulurdum,etrafı zehirlemeye varan arayışlarım sonucunda sadece bir nokta buldum.oda şudur:
bazı insanlar doğuştan lezzetli yemek yaparlar,bir tutam kekik ile ortaya çıkarabileceklerini akıl almaz.
bazılarına ver bir kilo bonfileyi,yapsın sana omlet kıvamında eti.
