Bir 20 eylülde yaşadığım durum. Perşembe sabahı. Menemen garında indim. Izbana bindim. Laikçi teyzelerin arasında usulce çankaya durağına gittim. Halkapınar'da görevlilerden gizli bir sigara yakmıştım hatta. Saat sabahın sekiz buçuğu idi. Hemen körfez dershanesine gidecektim. Ama hangi körfez? Kpss'ye hazırlananlar için açılan şubeye. o kızı görebilmek için on dakika içinde o dershaneye gitmem gerekiyordu. Koştur koştur zor zar yetiştim. Aradım kızı nerdesin dedim. Ve o an gördüm kızı. Telefon öylece açık durdu, konuşamadım. Derken o girdi şubeye. Ben de dershanenin önündeki börekçide çay içtim, bi sigara daha yaktım. Sonra o beni pencereden gördü. Şaşırmış, belliydi. Geldi üç dört kez sarıldı bana. Kalp atışını duyduğuma yemin edebilirim.
Olsa olsa film adı olacak durumdur. Yoksa gerçek hayatta hele de konu aşk olduğunda şartlar hiçbir zaman bu kadar kusursuz oluşmaz. Ya hava boktur, ya gün ya da boktan birine aşık olmuş hayatınızın amına koymuşsunuzdur. Net.
