bir kız arkadaşım vardı bundan yıllar yıllar evveli. ben bile şaşırıyordum zaman zaman bu kadar güzel bir kadın bana nasıl bakıyor diye lakin biraz kafası basmıyordu. bir müddet güzelliğinin hatrına beni anlamayışlarını arkadaşlarımın söylediklerini bana soruşlarını tolore ettim lakin belli bir zamandan sonra ben çok yoruldum. anlaşamıyorduk. ince espiriyi anlayamıyordu sohbeti hiç çekilmiyordu. ne mi yaptım? zekasına aşık olduğum bir kadınla tanıştım ve bu kadını hiç tereddüt etmeden terk ettim.
dışını beğenmediğinizin içini merak etmiyorsunuz, bu yüzden güzelliğine aldanıp kişiliği bozuk insanlarla yaşadıklarınız size müstehak
(bkz: dışı cillop gibi olupta içi bok çukuru olan o kadar insan var ki, sözüm onlara.)
Şöyle bi olay anlatayım: Yolda bi güzel kız gördüm ama efsane saçlar kıyafet yüzü fiziği yani bir kız olarak beni etkilediyse erkekleri düşünemiyorum.
Sonra arkadaşına "getir la şunu amk" diye kaba ve pis bir şekilde bişey istedi. Kızdan midem kalktı ulan biraz kibar nayif ol. Nasıl bir yaratıktı. Anlamış değilim.
Güzel olanının alacağı ama muhabbetinin güzel olanının da ayrı bir alacağı versustur. Muhabbeti güzel olmasa da olur ne yapar eder ortamı güzelleşir nasıl olsa.
Şimdi muhabbeti güzel kız eli yüzü düzgünse alır ama allah affetsin yüzüne sıçsam bokum kirlenir deyimindeki o çirkin kızsa afedersiniz onun muhabbetini sikeyim.
