güzel kafa şiirleri

    7.
  1. Biri bana sakin desin ortalık fena karışık
    Biri beni dinlesin
    Anlasın biri beni
    Biri gözlerime baksın
    Ortalık fena karışık..

    Ayın boynu bükük, neden?
    Neden bulanık hep suyum?
    Sevmiyor işte beni, biriniz de anlayın
    Biriniz şarap getirin, yakarım yoksa ağaçları
    Su serpin, tuz dökün, bakın her yerim kanıyor
    Ne deseler kanıyorum, sahi ben aptal mıyım?
    Bütün seyyar satıcılara yanaşasım geliyor
    Yancı bir kederdeyim bütün imkanlarım sakat
    Biri bana he desin
    Hak versin biri bana
    Hak versin geberiyorum
    Biri tez şarap getirsin
    Şirintepe parkındayım
    Ağır ve ağrılıyım, inanmıyorsanız bakın

    Babaa! Üşüyorum. Kimse farkımda değil
    Birileri bir şey yapsın
    Ateş yaksın, çay demlesin
    Ne bileyim, bir şey işte
    Biriniz de söyleyin lan, neden beni sevmiyor?

    Hayata nakavt oldum, izahın tek tarifi tuş
    Puştun biri miyim ne hiçbir şeyi haketmeyen
    Veysel gelsin beni alsın Şirintepe parkındayım
    Bira ve Cin ve Parlement ve yarısı yenmiş Biskrem
    Gözlerim mi seğiriyor ben mi yanlış görüyorum?
    Onu mu görüyorum hayal mi görüyorum?
    Kalkıp gitmem lazım lakin kıçımı kaldıramıyorum
    Baba! Beni uyutsana bir süre uyanmayayım
    Anneme söylesene ekmeğime salça sürsün
    Sen yalan söylemezsin hiç, söyle beni seviyor mu?
    Baba! Bak ben çok ciddiyim ortalık fena karışık

    Baba, bana 'oğlum' de 'hadi eve gidelim'
    -Baba! Söylesene bana,beni neden sevmiyor?
    1 ...
  2. 1.
  3. En huzurlu uyku bu anlatamam tarifsiz
    yaşarken değil ama öldüğümde katildim..
    içimde bi ses gülümse der ve ekler;
    hayat olamadı belki ama ölüm adildir.

    Ve öldüm benden önce hislerim
    temiz kalmak mümkünmü, herkes önce kirlenir
    doğum ilk lekedir, temiz kalmaya çalışmak
    ne kadar çabalasan da yolun bitmezidir.

    Rahat değilim çünkü yakışmadı kefen
    yavaşça girdim içine hayat ettikçe heder
    ve ömrüm kulağıma usulca fısıldar
    hayat vermedi ama ölüm verir sana değer

    Çok pişmanım çünkü yenildim
    şimdi herkesin gözünde büyük kerizim
    ölüme doğru koştu hayat ve erişti
    doğmamıştı henüz kızım, adı denizdi.
    0 ...
  4. 2.
  5. 3.
  6. değer vermedin mi sahi hislerime?
    sana sürünmemi mi istedin hep?
    kandırmışsın beni, dolandırmışsın,
    varamamışım dolanmaktan istediğime.

    bir dairenin çizgisinde hapisim.
    rotam güneş, gün deniz mavisi.
    söyledim ya müebbet hapisim.
    gönderme, sen getir havadisi.

    sen; ustalık çağımın ilhamı,
    kağıtlara inşa ettim bin hanı.
    beni anlamıyorsun ya hani,
    bu, bu dünyadaki imtihanım.

    neden mutsuzum peki bencilsem?
    oysa ben karıncayı bile incitmem.
    hor mu görülmem gerekir sencilsem?
    döksem, sığmaz hislerim bin cilte.

    bu yüz yıllık alfabeye büyük kalır sevdam.
    seni anlatacak harfler bir asırdır mefta.
    yaşanmıyor asır oldu imrenecek sevda.
    konuşacaksan git; dinleyeceksen kal.

    gürültüye çıktı, aklım pencereden.
    gidiyorsun; yüreğimde tavalar tencereler.
    akla küfürler savuran kim bilir kalbe ne der?
    aşkta devrimi anlarım da darbe neden?
    0 ...
  7. 4.
  8. 5.
  9. Az önce yağmuru sen sanıp bi miktar yaşadım
    Bi miktar yaşadım seni, hasretin baş aşağı
    Elimde kaşağı kağıtlar asil bir at gibi
    Kaşıyorum her zerresini seni götüren yasağın

    Sen kilitli kasamın anahtarını yuttular
    Sıcaklığın azaptır buzla kaplı kuzey kutbuna
    Gidişin gözümde o kadar güzel bi renk ki
    Bir gün benim olursan şayet geri dönüşünü kutlamam

    Hiç görmediğin meyhanemin gıcırdayan parkesi
    Zayıflığından ötürü aşk üstünde dar kesim
    Binlerce yıllık geçmişin benzetmesi
    Arsızlığın koca cumhuriyetin çöküşü, emeklerime darbesin

    Sağlığım yerinde ancak sağ değilim sevgilim
    Nasıl ay güzellik bazında olamıyorsa sen gibi
    En çok sen kadar mutluyum, ne fazla ne eksik
    Seni hala dünyanın yarısından çok seviyorum demek ki

    Kar şimdi başladı, titriyor sokak lambası
    Bu gece yüzü suyu hürmetine tek bi yıldız kaymasın
    Lütfen,bana yanında bir yer lutfet
    Zamanın en has oğlu burda çiftiz peki ya orada ay nasıl

    insan özlemeden edemez, duymasan da 'ne' deme
    Çocuklar gibi sevinirim duymuş gibi yapsan bile
    Sıkıntı denizinin ciğerli balıklarıyız
    Oksijenini yardan değil yarı yaradandan dile

    Sevmek bir lüks değildir ki haz duyalım
    Bak biz burada biz olmuştuk izin ver az duralım
    Arzularım küllerinden tutuşacak biz yanacağız
    Bizi söndürmeye yetecek mi yer altının saf suları

    Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
    Cam şişeler yokluğunun sahilinde birikti
    Biriktim, boşalacak kap kacak yok etrafta
    Benim için aya ayak basmak gibiydin, iliktin bir ilktin

    Onunla ben gibisin olma, zarar verir
    Pek sağlıklı düşünemiyorum delirmiş karakterim
    Sensizlik dokularımdan canıma inmiş
    Beni hayattan soğutabilecek güçte dur bilmez bi bakteri

    istanbul yolundayım, yolun da solunda
    Hız kesmeden gidiyorum fakat küçük bir sorun var
    En harika satırların özendiği kadın;
    Seni aralıksız sevmek inan ki benim değil aklımın zoruyla

    Hala haber bekliyorum, telefonun başında
    Bir ömür kiracım ol dudaklarımdan taşınma
    Kumlu fırtınaların ortasında da kalsak
    Sıcaktan eriyecekte olsak, sana yetecek kadar aşım var

    Ata vurulan gem gibidir, kalbe giren sevda
    Yürür şarabın sersemliğinden gördüğün bedbaht
    Ormanın ördüğü dev dağ, kurda kuşa sevda
    Ben peşinden geleceğim kuşkusuzuz, hele bi sen dal

    Başıma gelen bak, başkasıylasın
    Elimi bırakman mühim değil de bi başkası nasıl
    Aşka sır yasım, mutluluğuna gırlasın
    Yokluğun var olan herşeyi sil baştan hatırlatır

    Hafızam sıfır, sen anne sütüsün
    Bozuluyor zaman geçtikçe yüzümün ütüsü
    Kırışan alnımın isyanı dilden düşenlerdir
    Kurtuluş yok, ölüm senden sen ölümden kötüsün!
    0 ...
  10. 6.
  11. sürreal umutlarıma gerçeklik tokadı
    aşk etti bir anda gördüm kalbinin aslını
    iki yudumluk heveslerle aşkı harcadın
    ki öyle insan olmaz, o yüzden kalbini taşladım
    sarılıp nefrete, günlerce beyni haşladım
    dante'nin cehenneminde ölümler nakışladım
    yosun tuttu masumiyet, ben tıraşladım
    ki belki temizlenir sandım, o yüksek bakışların
    malesef ki yüzeysel değil kirin pasın
    derinlerine indiğimde görüyorum ki laftasın
    ben hatasız değilim, fakat böyle batmadım
    bir yanım hep çocuk kaldı, onu belaya katmadım
    bana istanbul ademin der, başkası gerekmez
    ki cesaret yok hiç birinde kimsenin dili dönmez
    ne kadar bak desen de aptal olan görmez
    o yüzden hayli basittir bırakıp dönmek
    0 ...
  12. 8.
  13. Mavi var en başta
    Gri var, mavilisinden.
    Sarı
    Turuncu
    Kırmızı
    Mor var bir de şanslıysan
    Siyah var değişken
    Kahverengi.
    Koyusu, açığı; yol yapmış.
    Kırmızın nehir olmuş, kahverengine akıyor.
    Beyazın var
    Beyaz dünyaların.
    Renklerinin halleri var,
    En güzelini gördüğüm.
    Bilemeyeceğim
    Belki yeniden göremeyeceğim.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük