Bütün güzel kadınlar zannettiler ki;
Aşk üzerine yazdığım her şiir
Kendileri için yazılmıştır.
Bense daima üzüntüsünü çektim
Onları iş olsun diye yazdığımı
Bilmenin.
birine aşık olduğum kadınlar. gerçekte o kadar güzel değil belki bilemiyorum. şu halde ayırt etmem de imkansız.
gülümsemesine aşık olmuştum ben, gülümserken hafif çekinmesi, içi içine sığmazken, gözlerinin parlaması... o gün onu güldürmek için kendimden beklenmezce belki de yerli yersiz espriler kastım. sonra o gülüşünü izledim, hep aynı afacan ve çekinik. hala gözümün önünde şu gecenin körü bunları yazarken, ergen gibi içimi karıncalandırıyor.
garip şeyler işte, beni çok mutlu etti. umarım tüm güzel kadınlar hep mutlu olur.