"Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş romantik ve anarşist olan insanlardır. Bu kişiler yaşama karşı geliştirdikleri kendine has takdir, direniş, duyarlılık ve anlayışla ; şefkat, nezaket, bilgelik ve derin sevgiden kaynaklanan bir ilgi ve sorumlulukla doludurlar. Güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar ; onlar oluşurlar "
Belki haftalar aylar sonra bir hevesle girdim sözlüğe.. Eski entrylerime baktım.. Bana yazılanlara baktım.. ordan zirvelerin entrylerine.. Nicklerini unuttuklarım, "haa buda vardı dimi" dediklerim.. okurken hatırlayıp özlediklerim.. ve siması hiç canlanmayanlar.. Çocukluktan kalan fotoğraf albümüne seneler sonra tekrar bakmak gibi.. "Ah ulan keşke bir zirve olsada gitsek" diye iç geçirdim.. Şimdi nerdesiniz napiyosunuz bu yazıyı okurmusunuz bilmiyorum ama yaşattığınız anılar için, paylaştıklarımız için, hissettirdikleriniz için hepinize tekrar teşekkür etmek istedim * (bkz: güzel insanlar) *
