Mükâfkat için yapılan şeyler vardır, bir de korktuğumuz için... Oruç tutmak, namaz kılmak... ve sair ibadetler, bizim amacımız değil, varılmak istenen noktaya bizi taşıyan, güzelleştiren şeyler olmalıdır. Cennet ve cehennem, çocukları şevklendirmek ve korkutmak için. Yüreği safi çocuksu güzel insanlar, adına sevgi denen motivasyonla başlar, aşkla yaparlar yaptıkları her şeyi. Öfke ve hırs bulunan insan, ne yaparsa yapsın, güzel değildir. Çoğu, Hz. Ömer'i yanlış anlıyor: Bugün Allah için ne yaptın, derken; doğru konuş demek istiyor. Hiçbir şeye, hatta bize bile ihtiyacı olmayan Sonsuz Kudret Sahibi için, gerçekten bir şey yapabileceğine inanan var mı?
