biraz önce terasta çay sigara yaparken farkettiğim metaforik gerçekle yüzleştirmek demek güvercin olmak. yükseklerden boşluklara fütursuzca kendini bırakabilme özgürlüğüne sahip olmak demek. alarm kurmamak kahvaltı derdi olmamak demek. cihazlara parmak basmamak kravat takmamak gün aymadığı halde günaydın dememek güvercin olmak. her masaya davetsiz oturup vedasız kalkabilmek demek bir nevi hesapsız yaşamak demek güvercin olmak. güvercin olmayı istemek içindeki gerçek insanın sesine kulak verebilmek demek. toplanın güvercin oluyoruz. en yükseği bulup aşşağılara atıyoruz kendimizi. bonus olarak yöneticelerin kafasına sıçma da benden size hediye hadi hayırlı işler.
