ikiye ayrilir.Kendine guvensizlik.Baskalarina guvensizlik.iki maddede birbiriyle baglantilidir.Guvendigin daglara kar yagdiginda insanlara guvenmek zorlasir.Sonra kendine guvensizlik baslar,neden ben dogru insanlara guvenemiyorum da gidiyorum nerde ottan boktan adam var onlara guveniyorum diye.kendini suclama durumu baslar.Sonra amaan sektir et gitsin deyip kendini teselli edersin.
Tüm soylenenlere ek olaraktan farkli bir bakis acisi ile yaklasmak adina, cingeneler zamani filminden bir replik ile belki de aciklanabilecek durumdur: "kendime yalan soyledigimden beri, artik kimseye guvenmiyorum."
