Anne ve babadır daha sonraki dalgaya abi ve ablalar girer tabii istisnalar hariç. gerisi tırt denilecek durumdur. en yakınınızdaki kişinin bile sizden vazgeçme durumu söz konusudur.
yani;
hiç kimse.
kimseye güvenilmez önermesi, bu her canlı ölecektir, gibi kabul edilebilir bir gerçektir.
ama korkutucu değildir, inkar etmek de size bir şey kazandırmaz. aksine kabul etmek hayal kırıklığını azaltır.
Şöyle ki;
bir gün öleceğini elbet bilirsin, bunu bildiğin halde yine de güzel yaşamaya çalışırsın, yaşamayı seversin, yaşamaya değer verirsin.
Keza, hiç kimseye güvenilmeyeceğini bildiğin halde yine de insanlarla güzel ilişkiler kurabilir, onları sevebilir, onlara değer verebilirsin.
"ben güvenilmezim" diyen insan değildir. biri güvenilmezim deyince niye herkeste ters teper ki. güvenilmezim diyen kendine bile güvenmiyordur sen neden güvenesin.
yoğun kalabalıklarda göz gezdirin çevreye, düşen bir çocuk olsa kimse koşmazken koşturup var mı bir şeyin diyen insan, samimiyetle sırasını yerini veren insan ,kütüphane de sessizce sayfasını çevirip ses çıkardığında alt dudağını ısırıp gözleriyle özür dileyen insan,yağmurlu hava da yaya görünce arabayı yavaşlatarak kullanan insan ... uzar gider bu liste
bunlara güvenin güvenilecek insanlardır bunlar.
Yoktur. "Dost Söyler dostuna, o da Söyler dostuna." Diye bir söz vardır ki bu ekseriyetle doğrudur efendim. Insanlar bazı şeyleri içlerinde tutmamak için yemin etmişler adeta. Illa o olay Anlatılacak. Herkes birine güvene güvene bir bakıyorsun saadet zinciri oluşmuş, senin anlattıkların herkesin dilinde..
Herkesce aranan nedense bulunamayan insanlarmış. Sen kendine güvenmiyorsun ki karşında olsun gibisinden olaydır.güven vereceksin verdigini alacaksın Fazla arama her yerdeler.
