Geçmişlerine baktığımızda anne-baba sevgisi, ilgisi görmemiş kişilerdir. Büyüdükçe kimseye karşı en ufak bir güven duygusu hissetmezler ve genellikle başına buyruk olurlar.
Bir insan güçsüz hissettiği zamanlarda birine güvenmek, sırtını ona yaslamak ister. Çünkü insan yalnız yaşayamayan sosyal bir canlıdır. güven de sosyal hayatın temelidir. lakin insan için bu denli önemli bir hissiyatı zedeleyen bedhahlar olacaktır. Ve güveni zedelenen insan da hep bir yanı eksik olarak yaşar.
Guven problemi olmayan var midir en azindan bu ulkede emin degilim.
sevin, deger verin korkusuzca (abartmadan)elinizden geleni yapın, gerisini bosverin Cunku oyle ya da boyle uzuluyor insan. en azindan hayati kacirmamis olursunuz bu sekilde.
zamanla paranoyaklasan kisilerdir ayni zamanda. gecmiste yasanilan bi travmaysa nedeni birdaha asla eskisi gibi olmaz bu kisiler, sinsi bi düşman gibi ömür boyu bi köşede bekler o güvensizlik, zaman zaman unuttursada kendini hep ordadir artik biyere gidemez.
