herkese karşı güven duygusunu yitirmiş kişidir. hayatınızın, günlük olağan akışında gittiği bir günde, bir gün bir kişiyle tanışırsınız. bu kişi sanki sizin için var olduğunu hissettiğiniz kişidir. zamanla, tanışmalar, kaynaşmalar başlar. bir yerlere çıkıp gezersiniz, eğlenirsiniz. artık ortak yanlarınızı birleştirmeye çalışırsınız. ama tanışılan kişinin gözlerinden anlaşılan ufak bir samimiyetsizlik sizin gözünüzden kaçmamıştır. bu gözünüzden kaçmayan şey; size karşı güven duygusunun tam manasıyla olmamasıdır. bir şey demezsiniz, zamanla konuştukça anlarsınız birileri bu kişinin güvenini kırmıştır. çok gücünüze gider bu olay. çünkü siz tüm samimiyetinizle, ve sevginizle o kişiyle beraberken o gözleri biraz mağrur ve dikkatlidir. gerçek samimiyeti göremezsiniz karşıda ki kişinin gözlerinde.
--spoiler--
siz, siz olun hiç kimsenin umutlarını, yarınlarını yarı yolda bırakmayın. kimsenin güvenini kırmayın.
--spoiler--
birden fazla kere ve farklı konularda kolpaya gelmiş veya maddi anlamda sağlam kazık yemiş kişidir.
böyle insana mümkün mertebe kızmam, sinirlenmem, yaptıklarına alınmam olabildiğince az görüşmeyi tercih ederim.
ilk önce dönüp kendine bakması gereken kişidir. ona göre tüm insanlar kötü, herkes güvenilmezdir. peki ya sen ? en doğru insanın sen olma ihtimalini hiç hesaplamaya çalıştın mı ? ayrıca (bkz: kişi kendinden bilir işi).
bu benimdir ve sözlük bu gece neden bana taktı anlamış değilim. azizim tespit niteliğinde açılan kaç başlık bana uyuyor sen biliyor musun? lütfen beni yalnız bırakın odamda biraz istirahat ediceğim bey babacığım. zira başım çok ağrıyor. kafalar gitti baybay.
Harici zatlara karşı yitirilmiş ise zamanın gidişatıyla olgunlaşan beyin sayesinde düzelebilen duygudur, kişi benliğine karşı güvensizlik yaşamaktaysa ve bu yüzden güvenemiyorsa harici kişilere; zamandan mühim olan saf kişiliğin dizginleri ele alması gerekmektedir, saf kişilik dediğim şey keskin bir tabirle yaşanılan olayların zihne vuran baskısından kurtularak*, geçmiş zamanda bunlara tepeden bakmaktır*, ki olgunlaşabilesin.
insan hayatındaki kişilere bu kim olursa, ne olursa, senin için çok şey ifade etse bile ona tamamen güvenmemenin gerektiği öğretilerek büyümüştür. insan bunun bilincinde hayatına devam ederken ve hiçbir zaman karşındakine tamamen güvenmezken bir gün biri çıkıp gelir. onunla o kadar uzun yıllar geçirirsin ki, onunla o kadar çok şey, o kadar çok anı, o kadar çok sevgi paylaşırsın ki... senin için her şeyi yaptığını görürsün, seni gözünden sakındığını görürsün. beynin kimseye güvenmemen gerektiğini bilse de, sana bunu defalarca söylese de kalbini dinlemek istersin. her zaman da kalbinin sesine yenik düşersin. bir zamandan sonra hayatımda en güvendiğim insan o. ona her zaman, her yerde güvenirim. ne olursa olsun asla! o beni bırakmaz. aramızda bir şeyler bitse dahi bu güzel duygular hep taze kalacak sanırsın. çünkü sevgiden daha güçlü bir histir ''güven''. birilerine bir gün sevgin, aşkın her şeyin biter belki. ama güven asla bitmez. tam anlamıyla güvenmiş olduğun insana asla kuşku duymak istemezsin bir zaman sonra.
ama bir gün gelir. aniden.
hiçbir şey anlamazsın. dumura uğrarsın. o çok güvendiğin insan çoktan gitmiştir de aslında görememişsindir. görmek istememişsindir. acımasızca cümleler savurur sana. duygularını hiçe sayar. hislerini bir paçavra gibi ordan oraya atar. dönüp arkasına bile bakmaz.
benim içim rahat der...
o insan senden anlamsızca gider. gider belki evet. alışırsın da bir zamandan sonra buna. '' insan her şeye alışır '' . zaman uyuşturur.
ama hiçbir zaman. senden giderken, senden aldığı duyguları kimse bir daha geri getiremez. evet her yaşanmışlık senden giderken bir şeyler götürür. belki az şey belki çok şey. ama giderken bir insanın götürdüğü şey güvense eğer. o bir daha asla geri gelmeyecektir. o insan senin hep bir yanını eksik bırakacaktır. beynin ve kalbin arasında yaptığın savaşı her zaman beyninin kazanmasını, bir daha kalbinin sesini dinlemenin ahmaklık olacağını kazır belleğine. asla kurtulamazsın.
saflıkla büyümüş insandır. aynı zamanda en ufak şeyleri bile önemseyen detaycı insandır. herkesin iyi olduğu öğretilmiştir hep böyle sanmıştır. fazlasıyla saftır. zamanla insanları tanır. herkesin gerçek yüzünü görür. kimseye güvenemeyeceğini anlar. sürekli insanları inceler. çevresindeki kişilerin yaptıklarına, ilişkilerinde ki tutumuna bakar. güveni de parçalanmıştır zaten birileri tarafından. güvenemez üstüne paranoyak birine dönüşür. çevresindeki insanlardan uzaklaşır karşı cinse hep paranoyak düşüncelerle yanaşır ve asla güvenemez. aslında hiç bir açıklaması yoktur güvenemez işte kimseye.
yalnız takılan tiplerin arasında fazlasıyla bulunur. çok fazla kimseyi artık arkadaş olarakta kabul etmezler. her konuda seçici olurlar. herşeyin altında olumsuz kötü şeyler arar ve fazlasıyla tereddütlüdür.
bundan sonra daha dikkatli olacaktır.her şeyi sorgular.o durum içerisinde beyni saniyeler içerisinde yüzlerce kareyi anımsatır ona.bu 100 lira verdiğiniz marketin sahte parayı dakikalarca incelemesi gibi.
