gürcistan' ın, rusya' nın abhazya hamlesine misilleme olarak yapmış olduğu siyasi bir hamleden öte bir şey değildir. ne var ki maksat ne olursa olsun, bir ülke' nin, çerkes soykırımı tanımış olması, çerkesler için iyi bir başlangıç olarak kabul edilebilir.
türkiye' nin böyle konularda bağımsız kararlar verebilmesi için, öncelikle tam bağımsız olması gerekir. ne var ki, rusya' ya enerji bağımlılığı, ab' ye ve abd' ye bağımlılığı dolayısıyla denge unsuru olarak hükümet' in rusya' ya özel bir önem atfetmesi, rusya ile söz konusu ticaret hacmi göz önüne alındığında türkiye' nin hiçbir zaman cesaret edemeyeceği bir politik hamle olduğu rahatlıkla görülebilir. rusya ermeni soykırımını kabul eder ama türkiye bir hayli çerkes nüfusuna sahip olmasına rağmen çerkes soykırımını kabul edemez. çünkü rusya tam bağımsız bir ülkeyken, türkiye egemenlik erklerinin bir kısmından mahrumdur. dolayısıyla denk güçler olarak görmek yanlış olur.
çerkesler bu ülke için çok fedakarlıklar yaptı, osmanlı devleti' de elinden geldiğince çerkesler' e yardım etmeye çalıştı tüm bunlar doğru ve bağlantılı şeyler. fakat çerkesler' in balıkesir' de bağımsız çerkes devleti kurma ihaneti iddiası tamamen asılsızdır, iddiasını ispat edemeyen de namerttir, namussuzdur.
kurtuluş savaşı sırasında çerkesler arasında ikili bir süreç yaşanmıştır . bunlardan bir kısmı, hanedan yandaşı, osmanlı' ya ve hilafete bağlı anzavur komutasında ki güçtür. padişaha sadakatlerinden ötürü de, milli mücadeleye son vermek amacındadır ve bu amacına ulaşabilecek kuvvettirler. doğrudur büyük çoğunluğu çerkesler ve abazalar' dan oluşmaktadır.
ne var ki bu hareketi çok kanlı bir şekilde bastıran da, o zamanlar milli mücadelenin sahip olduğu ve yine büyük çoğunluğu çerkeslerden oluşan, kuvva-yi seyyare adıyla bilinen çerkes ethem kuvvetleridir. ve anzavur' un millet meclisine karşı giriştiği hareketi çok kanlı bir şeikilde bastırmış - yok etmiştir. ahmet anzavur canını zor kurtarmıştır ve ülkeyi terk etmiştir. yani milli mücadele yanlısı çerkesler, padişaha ve hilafete sadakatle bağlı çerkesler ve abazaları acımasızca katletmiştir.
eğer yöre çerkesleri' nin böyle bir amacı olmuş olsaydı, bu iki kuvvet birleşir ve mevcur konjonktürden istifade eder varsayılan amacına rahatlıkla ulaşabilirdi. buradan bile olayın aşağılık bir iftira olduğunu görmek mümkün.
bu olayda iki grup çerkes kuvvetlerinin de vatanları için; bağlılık hissettikleri taraflar için savaştıkları kesindir. gerisi de cahil zırvasıdır ya da art niyetli moğol kırması tatar' ın iftirasından ve onun kafatasçı akıl hocalarının provakasyonundan öte bir anlamı yoktur.
ek: bir kısım klavye kafatasçılarına dedik ki; iddialarını kanıtlayamazsan şerefsizsin. kanıtlayamadığı için göreceli bir erdem göstermiş şerefsizliğini direk kabul etmiş. ama kendisi de 5- 6 adet etnik kökeni külliyen şerefsiz ilan etmiştir. kafatasçının becerebileceği de bu kadar, kendisine yakışanı da budur. ancak bu şahsın şerefini de geçtim. * bu kişinin zerre erkeklik gururu varsa bu ithamını, saydığı etnisitelerin fertlerinden birisine yüz yüze söyleyebilecek cesareti göstermelidir.
Türkiye Cumhuriyetinin tanımasına konjonktür izin vermediği sürece lüzum olmayan soykırımın Gürcistan tarafından tanınmasının "Çerkes" diye Türk diline uymayan bir sözcükle yanlış açılmış başlığıdır. arkadaş yüzbinlerce soykırım'dan kaçan çerkez'i vatanımıza buyur etmişiz, en güzel yurtları vermişiz, Çarşamba ovası gibi verimli bir araziye bile yerleştirmişiz sonrasında da tutup bir de zaten başımızda sözde rum soykırımı, sözde ermeni soykırımı belası varken Türkiye'nin aleyhine olacağını bile bile Çerkez soykırımıyla mı uğraşacağız? Türk Milleti zaten böyle bir soykırımın varlığının farkında, Neyin tatminsizliği bu? daha ne istiyorsunuz? Anadilde eğitim de verelim mi? Ne de olsa Kurtuluş savaşındaki balıkesir ve yöresindeki bağımsız çerkez devleti kurma ihanetlerini başarıya ulaşmadı işi siyasal yönden halledelim he?
ek: vatansız çerkezin biri şerefsiz dedi, sen diyorsan niye olmayayım, şerefi olmayan toplumdan çıkanların dedikleri umurumuzda olsaydı, ermeni, rum, kürt, arap, fars'ın okuduğu belalarla yerle yeksan olmuştuk.
Gürcistan parlementosu bu insanlık ayıbını resmen tanıyan ilk eski SSCB ülkesi oldu. tabi gönül ister ki Türkiye'de tanısın. bu soykırımın mimarı Rusya ermeni soykırımını tanımışken... ama biraz ütopik bir düşünce değil mi ? bende fark ettim...
