Ölüm ile güzellik iki şeydir çok derin
Karanlık verir biri, diğeriyse gökmavi
iki kardeş çok korkunç, ve de bol, gür, verimli
içerirler bilmece, aynı zamanda gizi.
hapşursam duyulur mu sesim,
saçılır mı etrafa mikropartiküllerim,
yine çok yaşa sesleri yükselir mi çevreden?
bir dirhem hapşuruk mudur ağzımdan çıkan?
yoksa,
öksürüktür de bendeki
hapşuruk mudur duyulan?...
Atlara kalırsa çoktan kaybettik savaşı,
Mızraklar kırıldı,kalkanlar delindi,ganimetler paylaşıldı.
Kasaba meydanında birbirini dövmekten
Yorulan iki kovboy gibi,
Bir tabancanın namlusuyla tetiğiyle,
Kendisinden farklı,
Kendisinden ayrı,
Bir silahın şarjöründe tanışan iki soğuk mermi gibi,
Aynı bedene sıkılan iki el kurşun gibi,
Katille kurban arasında o birkaç saniyelik telaşla
Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da
Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik
Birbirimize bakarak
Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi
Ne varız ne de yokuz gerçekte
iki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden
Aydınlatan odayı
Değilsek de yakın birbirimize
Uzak da sayılmayız büsbütün
Gökyüzünde iki uçurtma başıboş
Yanyanayızdır sadece
Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre
Yalnızlık çoğulluktur
Sanırım bir giz de yok bu beraberlikte.
Sanki bin yıldan beri
el ele gezmişsinizdir yağmurlu bir günde parkta,
bir sinemada diz dize oturmuşsunuzdur,
yürek yüreğe dalmışsınızdır
aydınlık bir gecede yıldızlara,
başı omuzunda uyumuş
başı omuzunda uyanmıştır deliksiz uykulardan.
ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak
ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak..
sular sarardı, yüzün perde perde solmakta,
kızıl havaları seyret ki akşam olmakta..
küsmek nedir bilir misin?..
küsmek dürüstlüktür.
çocukçadır ve ondan dolayı saftır..
yalansız’dır.
küsmek; seni seviyorum’ dur…
vazgeçememektir.
beni anlatır küsmek.
kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
küsmek, sevdiğini söyle demektir…
hadi anla demektir…
küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır…
yani, diyeceğim o ki:
ben sana küstüm !..
Emeklerken vazgeçtim büyümekten, ayağa kalkmaktan.
Ne de olsa düşecektim.
Ne de olsa kanayan dizlerimi annemden başkası öpmeyecekti.
Büyürsem düşecektim.
"Düşe kalka öğreneceksin" diyecekti babam.
Büyük adam olmayacaktım ben!
Hem büyürsem sana aşık olacaktım.
Sen beni tanıyana kadar sevecektin.
Tanıyınca vazgeçecektin.
Bir de gözden düşecektim.
Nasılsa düşe kalka..
belki de beni unutana kadar sevecektin
Ya da unutacak kadar sevecektin.
Ben beni unuttuğunu unutmak isteyecektim
Meyhaneci Necmettin abi rakıyı tazelerken “bu son. kapatıyoruz” diyecekti.
Düştüğüm yolda tökezlerlen düşecektim.
Düşe kalka..
Kendimi sevmek sana, seni sevmek çocuklara haksızlık olacaktı.
Büyük adam olmayacaktım ben !
Olsa olsa büyük bir çocuk olacaktım...
