biliyorum, konuşacak birşeyimiz yok
ama yine de gözlerini al gel
elindeki yarayı, suskunluğunu, acemiliğini
beni biri severse inanmam
seni biri severse utanırsın
bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa gel
biliyorum konuşucak bir şeyimiz yok
ama ızdırabım sende, mutlaka al da gel...
"Kader mi aşkı kovalar, yoksa aşk mı kaderi?
Kimseler çözemedi bu bilmeceyi…
Hoşça kal, değerin çok yüksek,
Tutamam seni…
Sen ancak görenleri seversin, bense körüm…
Sen ne kadar kalsan da geliyorsun benimle…
Ben ne kadar gitsem de kalıyorum seninle.
Öğret bana nasıl unutulur düşünmek?
Oysa benim ruhumda savaş var.
Durmadan ölüyor içimdeki insanlar.
Boğ kendini yüreğim; dilimi tutmam gerek…"
