Bir çiçeğe bakmayı,
Eski bir dostla sohbet etmeyi
Ya da yeni bir dost edinmeyi,
Yolunu kaybetmiş bir köpeği okşamayı,
Ağ yapan bir örümceği izlemeyi,
Bir çocuğa gülümsemeyi,
iyi bir kitaptan birkaç satır okumayı ve
Yarışın daima daha çok hız için olmadığını
Anımsat her gün bana.
Yavaşlat beni Tanrım!
Bana ilham ver.
Köklerimi,
Yaşamın katlanılan değerlerini toprağının
derinliğine göndermek,
Kaderimdeki yıldızlara doğru daha çok
Büyüyebilmek için.
Yavaşlat beni Tanrım!
(bkz: Wilfred A. Peterson)
Fotoğraf çektirmek için yan yana getirilmiş iki nesne değiliz biz
güvercin curnatasında yan yana akan iki güverciniz
mesafeler birleştirdi bizi bir de sözler
razı olma hiçbir sessizliğe
biliyorsun seni seviyorum
pencereden bakmayı
öğreteceğim sana.
Cemal Süreya
Ben aşkı unuttum aylar önce
Kirlenen kalbimi yıkadım az önce
Yalnızlık acı vermez oldu
Gelecek benim için seferber oldu
Ben ağlamazdım senden önce
Sen hep üzerdin zoru görünce
Ben nefessiz kaldım sen gidince
Sen kalpsiz kaldın bensiz gidince
Sen bana gülümsedin o ilk anda
Görünen oydu ki bu aşktı bir anda
O gün karabulutlar varmış havada
Gözümde canlanan bu ilk anı geriye tek senden kalan...
Ben ağlamazdım senden önce
Sen hep üzerdin zoru görünce
Ben nefessiz kaldım sen gidince
Sen kalpsiz kaldın bensiz gidince
Şimdi içimden geldi bunları söylemek
Yeniden doğsam aynı şeyleri hissetmek
Aşk için herşeyi feda etmek ziyan etmek isterdim
Sonunda yine yalnız gitmek...
Çok küçüktüm
Yaş en fazla on veya on iki
Yağmur yağmıştı
Pencerenin önünde sanki birine bakar gibi
Saatlerce izledim yağmuru...
Her damlasını...
Sonuna kadar takip etmek isterdim hep yağmur damlalarını
Ama tam yere düşecekken
Kafamı sağa veya sola çevirirdim
Görmek istemezdim
Yağmur damlasının o son yolculuğundaki darbesini
Asfaltlardan ölü yağmur damlaları topladım...
Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
Bu gece dağ başları kadar yalnızım
Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin?
En güzel deniz: henüz gidilmemiş olanıdır...
En güzel çocuk: henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz: henüz yaşamadıklarımız.
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür...
-
kimim ben, böyle çöle bulanmış
alnımda güneşin tokadı
kimim ben?
önümde üç günlük yol...
ve başımın üzerinde yırtıcı kelimeler,
dönüp duruyor.
kimim ben?
sen adımı söylerken...
sesinden meyveler toplayan.
anlamın kızıllaşıp battığı ufka doğru içimde kargacık burgacık bir kervan
kimim ki ben, sana rüyalar taşıyan?
schiller sokağında yağmur yağıyor caddeler ıslak
köşedeki yaramaz çoçuğu vurmuşlar
schiller de yas var bügün
yamurun ahangi bile değişik
söz verdim schillere
ben artık dans etmiyorum schiller sokağında e.josephine .
