caspar david friedrich in sis denizi üzerindeki gezgin tablosu. zihnimde hep titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime dizeleriyle görselleşir. sonra mağrur duruşlu komutanı bi eski tanıdığa benzetirim. ilham olur umut olur.
Zamanın göreceli olduğunu ve zaman kavramının düşündüğümüz kadar katı olmadığını, onu şekillendirebilmenin kişinin kendi elinde olduğunu anlatan salvador dali'nin belleğin azmi isimli tablosu. Arkadaki deniz sonsuzluğa, kuruyan ağaç ise ölüm olgusuna vurgu yapmaktadır.
Leonardo da vinci’ nin dört kadın portresinden biridir. eser, 1489-1490 yılları arasında tamamlanmıştır. Da Vinci, Milano dükü Lodovico Sforza, adına çalışmalar yaparken resmedilmiş olduğu bilinen eserimizin başrolü olan kadın, Cecilia Gallerani’dir ve aynı zamanda dükün de metresi olduğu söylenmektedir.
Tabloda kadının Elinde tuttuğu kakım o dönemlerde soylu kişilerce evcil hayvan olarak beslenirmiş, resim sanatında ise saflık ve iyilik olarak yorumlanır, özellikle kış aylarında beyazlayan tüyleri de bize renk yoluyla sembolize ettiği kavramı işaret eder. Başka bir yaklaşım ise kakımın doğurganlık ve hamileliği sembolize ettiğidir ki Cecilia’nın dükten bir çocuğu olması gerçeği de bunu desteklemektedir.
