Sözlük yazarlarının gün içinde yaşadığı şeyler ya da içerisinde olduğu duygular sebebiyle iç dökmesi, bunu birilerine şikayet etme ihtiyacını gidermesi, sitemde bulunmasıdır.
zor bir hayatım vardı benim.. bir tarafıma elimden geldiğince dürüst olmaya çalışırken, bir yanıma da bir o kadar dürüst olmadım. Hayal dünyama doğruları söylerken gerçek hayatımı çoktan batırmıştım. hal böyleyken saklamanın veya bir şeyleri kıvırmanın derdin de olmuyor insan.. unutulan, unutulmak istenilen hayallerin akıbetine üzülüyor.. bir umut koştuğun hayallerin kokusunun tükenmişliğine, yeniden yeşerme umutlarını tamamen yitirmenin kederine boğuluyor.. Tercihlerim böyleydi benim. doğru yerde doğru olanı yapamadım, amansız, apansız, zamansız sevmiştim.
hayallerim çok güç değildi. yalan söylemekten çok zordu itiraf etmek. gözünün içine bakıp itirafından sonra başka bir şey kalmıyordu.. zaten her şey ortada değil miydi...
dağıldım ben, ama güçlüyüm. yıkılmam ben böyle şeylerden. en yanlışı en doğru yapacaktım ben !
ağlarım ben hassasım. bırakın beni, hayalleri yıkılan bir çocuk hiç mi görmediniz mi? Yaşım çocuk lan benim !
hayallerden vazgeçmeyeceğime söz verdim ben. istersen tart, istersen sömür, istersen söv.
