öncelikle 18 martı bilinçsizce kutlayan, 101. yılı olmasına rağmen kaç yılında oldu bu olay diye sorduğunuzda karşınızdakinin cevap veremediği böyle şuursuzca geçen ve beni gözleme sürükleyen ilk kıvılcımla başlayabilirim.
yani neyi ne için ve nasıl yapıyorduk ?
konu 18 mart değil tabi. kendimden örnek vereceğim. belki kendinizde bir şeyler bulursunuz.
hayatınızda birileri olmasına rağmen ama bulunduğunuz ortamda ama yaşadığınız alanda birileri sizin ilgi alanıza girebilir, onu sevebilir hatta düzenli olarak ona koşabilirsiniz de. fakat siz onun kriterin de olmadığınız için o sizi sallamaz, lakin bunlar yaşanırken size de yanlayanlar olabilir aynı şekilde onlar da bizim kriterlerimizde olmadığı için biz de onu sallamayız. bizi sallamayanları ise belki de onların yanladıkları kişiler sallamıyor. zincir halinde kimse kimseyi sallamıyor aslında. sizin mesajınızı ekrandan okurken, onun da mesajını öyle sadece ekrandan okuyanlar olabilir. önemsediklerimize taparken, bizi önemsiyenleri umursamıyoruz. yok gibi davranmaktan hiç çekinmiyoruz. onun doğallığını keşfetmek varken sadece "aman dursun şimdi " tarzında geçiştirip kendimizi kandırıyoruz.
iletişim var ayağı altında, "neredesin yahu yaz artık" dediklerinde " yoğunum " yalanına sığınıyoruz
her birey kendi arasında bir şeyler yaşıyor. ama göz göze ama ten tene. orasını bilemeyiz. lakin bakışların ve ses tonlarının altında onlarca mesaj çoktan birilerine verilip alınıyor. biz sadece mavi boncukla yetinelim *
halbuki bi an da kararıp gidecek bu hayat. inanmayanlara kül, inançlılara ise yeni bir dünya gelecek. ortak nokta, bu yaşanılanlar bir gün rüya gibi gelecek. neyin derdindeyiz değil mi ?
özgür olmak, sınırları kaldırmak, özgürce uçabilmek.. yap yapabildiğin kadar. kastığın zaman ise hayatına zarar.
