herşeyin bombok olduğunu söylememe gerek yok, herkes böyle olduğunu biliyor. dolar sent kadar değersiz, bankalar batıyor. dükkan sahipleri tezgahın altında silah bulunduruyor. serseriler sokaklarda azıttı. ne yapacağını bilen kimse yok. ve nasıl biteceğini bilen de. havamız solunmayacak kadar kirli ve yemeklerimiz yenemeyecek kadar kötü. oturmuş televizyon izliyoruz ve haberler bize -bugün 15 cinayet ve 63 şiddetli suç meydana geldi- diyor. sanki herley normalmiş gibi! herşeyin boka sardığını biliyoruz, bundan bile beter; herkes çıldırmış! herkes heryerde çılgın gibi, bu yüzden dışarıya da çıkamıyoruz. evimizde oturuyoruz ve yaşadığımız dünya yavaşça küçülüyor. ve tek söylediğimiz; 'lütfen, bari bizi oturma odalarımızda rahat bırakın'. 'bana sadece tost makinamı, kaset çalarımı, porselen çaydanlığımı ve televizyonumu bırakın size hiçbirşey söylemem. lütfen bizi rahat bırakın.'
ama ben sizi rahat bırakmayacağım. kızmanızı istiyorum. Protesto etmenizi istiyorum. isyan etmenizi istiyorum. milletvekillerinize yazmanızı istemiyorum çünkü onlara ne yazdıracağımı bilmiyorum. ekonomik kriz ya da enflasyon ya da iran ya da ruslar ya da sokaklardaki şiddet hakkında ne yapılacağını da bilmiyorum.
iyi de olsa kötü de olsa zaman geçirdik, ama bugün en kötü günlerimden bir gün .. güldük ettik, sen yaşamak istedin .. Kardeşinle konuşurken onun kollarında can vermen çok kötü oldu bizim için.. Gitmen daha da kötü oldu güzelim .. Artık şu okuldan,arkadaşlarımdan cenazeye birilerini götürmek istemiyorum :( acılar zaten çok,sende gittin güler yüzlü melek .. Orda iyi ol emi, biz Dilek Sabancı CENAZE meslek lisesinden gidelim, iki hafta vardı daha,mezun oluyorduk.. Rabbim sabır versin, en çokta ailesine :(
Nur içinde yat Meryem ACAR ..
