aslında bekaret ile ilgili başlık açmaktan, bekaret ile ilgili konuşmaktan nefret ederim. sol framede zaten çoğu zaman bekaret ile ilgili başlıklar açılıp, saçma sapan ayarlar veriliyor. ama burası sözlük ortamı olduğu için bir şeyleri paylaşmak, düşüncelerimi aktarmak istedim.
hayatımız boyunca örf ve adetlerimiz gereği bazı şeyleri ailelerimizden gördüğümüz gibi uyguladık, benimsedik. annelerimizin çoğu 15 yaşında, babası tarafından para karşılığı ile kocaya verildi. her kız çocuğu ergenliğe girdikten sonra, ''aman kızım bak biri çağırır sakın gitme.'', ''hava kararır kararmaz gel bak bişi olur mazallah.'' diye annelerimiz tarafından tembih edildi. ergenlikten itibaren namus kavramı her kadında bir yer etti. lise çağlarında bir kız ile bir erkeğin el ele tutuşması yahut öpüşmesi namussuzluktan sayılırken, yaş ilerledikçe aslında pek bir abes gelmemeye başladı. bununla birlikte kızlık zarı insanların gözünde büyürken, erkeklerin bakirlik konusu göz ardı edindi. misal, hiçbir anne erkek çocuğuna ''oğlum bak karanlığa kalma, erken gel.'' demedi. bir nevi kızların namusu erkeklerinkinden üstün tutuldu. şerihatçı bir ülkede, bir kız bekaretini kaybettiğinde ölüme terk edildi; fakat bir erkekte böyle bir şey söz konusu değil. çoğu genç kızın abisi, kız kardeşine baskı uygulamıştır. yemeyin şimdi beni. arkadaş ortamlarında bekaret konusunda rahat olduğunuz kadar evde rahat değilsiniz. erkeklerin çoğu kzılara seks objesi olarak bakıyor. çoğu abilerde kız kardeşlerine bu tarzda yaklaşımlardan hoşnut olmaz. konuyu nereye bağlamak istediğimi, ne yapmaya çalıştığımı anlamadınız büyük bir ihtimal. henüz konunun başında sayılırım.
yaklaşık olarak 1-2 ay evvel bir çocuk tanıdım. bu yıl mezun olacaktı. yakışıklı, boylu poslu bir çocuk. huyunu suyunu henüz bilmiyordum. ilk başlar ülkücü olarak tanıdım onu. ailesi kapalı kendisi de vatanını fazlasıyla seven birisi. hani bazen ''bu nasıl bir zihniyettir?'' deriz ya, buna yakışır birisiydi. ülkücüydü. bir o kadar da şerihatçı. çelişkiler arasında yüzen, ne olduğu belli olmayan birisi. mustafa kemal atatürkü bazen seviyor, bazen de yaptıkları yenilikleri sevmiyordu. allaha fazlasıyla tapan, ateistlerden de nefret eden birisiydi. ailesinden gördüğü gibi yaşıyordu. bir keresinde muhabbet kızlık zarından açıldığında bana düşüncelerini aktarmıştı. ne kadar ''geri kafalı'' gibi gözükse de, bir yerde haklıydı.
''bir bayanla, bir erkeği bir tutumazsın ax14. bayanlar narindir, kırılgandır. erkekler yapısı gereği güçlü. bir bayan kuyruk sallamazsa hiçbir erkek ona laf atmaz. bir bayan sevişmeyi istemezse hiçbir erkek onu seks objesi olarak görmez. ben başı açık bayanlara orospu damgası yapıştırmıyorum. ben mini etek giyip, yolda erkeklerin attığı laflarla ego tatmini yapan kızlara orospu diyorum. ben erkeğim. benim gömleğim siyah. ne kadar leke bulaşırsa bulaşsın bu toplum tarafından yadırganmaz. ben, bekareti olmayan bekar bir kadın gibi itilip kakılmam. 10 dakikalık zevkim uğruna rahatlıkla bir kızla sevişebilirim. benim ileride yaftalanacağım hiçbir şeyim yok çünkü. bakir olmasam dahi, bir kız benimle rahatlıkla evlenir. ama aynı şey kızlar için geçerli değil. erkeklerin çoğu bekaret problem değil der; fakat gerçekten geçerli değil bu durum. bir erkek evleneceği kızla sevişmez, evleneceği günü bekler. ''
din, örf, adet. vb. gibi sosyal etkiler ile zorunlulukların oluşturduğu bir yapıdır.
çoğunlukla göreceli olarak değişmez. sabit bir kabul olarak değer bulur.
toplum tarafından herşeyin içsellikten uzaklaştırılıp, içi boşaltılıp, şekle indirgenmiş olması halinin denebilir ki en çarpıcı örneğidir. dinci toplumlarda, doğu toplumlarında yaygındır.
değişim için düşüncel evrime ihtiyaç duyar. (ama o durumda bile değişmesi zor)
kadının paket halinde bir mal olarak konumlandırıldığı ülkelerde daha bir önem taşır. kızlık zarı da paketin ambalajı olsa gerek. ataerkil toplum düzeni ne kadar koyuysa, bekaret de o kadar önemlidir toplumda. zannımca.
7.sınıfa giden kuzenimin, "ben kızlara çok acıyorum aslında, yazık onlara. ben ilerde evlensem kızdan bakire olmasını isteyecem, peki o benden istemeyecek mi? bunlar hep zarın yüzünden değil mi? soğanda da zar var noolmuş yani!" demecinden sonra, günümüzde bekaretin baya yol almış olduğuna inanıyorum.
ha belki o da ileride büyüyünce öküzleşecek, onu da bilemiyoruz tabi, ama şu an ki fikirleri göz doldurucu.
Kişi için bile değişir. Bakire değilse asla evlenmem diye gezersin 23 yıl sonra bir bakarsın köpek gibi aşıksın sikerim geçmişini der. Kabul edersin. Önceleri çok koyar ama zamanla gerçekten de bekaretin önemli olmadığına kanaat getirirsin. Belki de hayatında ilk defa adam akıllı bir karar verdiğini düşünürsün. Neyse sadede gelecek olursam günümüzün bekaret anlayışı değişkendir. Her an herşey olabiliyor.
