Maalesef kanayan yaradır. Maddi duyguların esiri olmuş bireyler sevgi, aşk, kanaatkarlık ve iyilik tarafını unuttu ya da unutturuldu. Sadece ben varım ötekileri önemli değil olgusu bizi buna itti. Oysa ki gelenek, örf ve adetler hep yardımlaşmamızı gerektiren eylemlere doludur. Gerçek sevgi ve saygı çölde bir yerde. Bu böyle devam ettiği sürece insanlık kendi yalnızlığında bedbah bir şekilde yitip gidecektir.
açıkçası kendimi bildim bileli materyalist bir yapım var. maneviyat bana çok boş geliyor. elbette insan olmayı da unutacak değilim. empati yeteneğim varken bunu unutmam imkansız.
millet makarna yemekten hamura döndü sizin derdiniz aşk meşk bir hayatta kalalım barınalım da sonra maneviyata yöneliriz. Ha bu arada bir diş macunu olmuş 200 lira bu halk meteryalist olmak zorunda kaldı.
oyle bir sey yok.
sadece ikiyuzlu davranmayip kendisi olmaya calisan insan sayisi artti. o gelenek virt zirt dedikleriniz hep elalem ne der korkusuyla yapilan seyler ve azalarak bitecekler.
