anlaşılması güç olsa da anlaması o kadar güç olmayan hazımsızlık sıkıntısıdır.
öteden beri söylenegelir "atatürk'ün putlaştırılması" durumu. ve yer yer subjektif olarak da bu konudaki iki yüzlülüklerden ciddi rahatsızlık duyarım. atatürk'ü, eleştirilemez görenleri ve bilhassa kendi sıçtıkları boku, ona dayandıranları görüp de ufak çaplı sinir krizleri geçirip dururum kendimce.
son zamanlar ülkenin yönetiminde "amerika'daki vaiz" ve onun gönüllü militanları tarafından ciddi bir çalışma yürütülüyordu falan. bugün, gelinen noktada "büyük oranda" hedeflenen o şeye yaklaşmış hissediyor garipler kendisini. ve hatta başkalarının hayatı üzerinden ciddi prim yaptıkları da aşikâr. zira yaşadıkları bir hayat yok. kaldı ki bir yazarın da dediği gibi "bir hayattan karakteri çıkartırsak" işte o şeyin adı hayat olmuyor.
neyse çok detaya girmeden devam edelim. bu sene(2010) itibariyle m.e.b., lise edebiyat kitaplarını gene amerika'daki vaiz ile yakın ilişkileri bilinen "zambak yayınları" aracılığı ile bastırdı. ve ne var biliyor musunuz? yıllar yılı "atatürk putlaştırılıyor" diye götünün, kılcal damarlarını yırtanlar kitaplardaki "abdullah gül" ve "recep tayyip erdoğan" resimleri için "putlaştırmayalım" deme cesaretini gösteremiyorlar.
şu saatten sonra sabah-akşam atatürk'e, secde edesim gelir de işte serde varolan allah inancı engel. böylesine yılışık bir yavşaklığa onca olaya şahit olduğumuz cumhuriyet tarihi süresince şahit olmamıştık. he bir de "benim memurum işini bilir yavşaklığı" vardı. ama o bile bu kadar değildi itikadimce.
velhasılı, az daha bekleyin. ananızı, obama'nın elinden alan birini beklersiniz nasılsa...
