--spoiler--
Sevginin niçini olmaz ki efendim Düşünsem belki makûl bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakikî sebep olmaz. Çünkü biz önce severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız. Bu da hodbinliğimizden doğar efendim.
selim pusat'ın ruhani aşkı, ulaşamadığı güzel kız. selim'in de dediği gibi zorla sevdirse de kendini bir ayşe pusat fedakarlığı, sadakati ve insaniyeti barındırmayan zaman zaman varlığını sorgulatan karakter. kendisinden esinlenerek şöyle de güzel bir parça yapılmış, tavsiye edilesi...
Ey göz nuru güne inat Güntülü!
Hısmım, hasmım Güntülü'yle örtülü!
Git gönlümden diye girsem belaya;
Bilakis, rastlarım ruh-u elaya...
Mücrim olup, düşlerimden çık diye,
Döküp, dökeceğim kanlar hediye;
Yine senden, yine haletim hazin,
Yine sen! Ey Zülfikar, Ey nazenin!
Nere' gitsem, yine SENden uzağa!
Düşerim bir SEN odaklı tuzağa...
Sana gelsem, alsam seni, yar etsem;
Güntülü'nü örtsem sana, var etsem;
Ne hazin ki; -Burkay gibi- doyamam,
Ne doyması; bakmaklara kıyamam!
Ne hazin ki; Dünya pek dar bu aşka,
Bu sevdanın konaklığı bambaşka!
O halde Nükredit, günden gün sayar,
Gün gelende, Azrail nikâh kıyar!
atsız'ın ruh adam romanındaki menekşe gözlü karakter. doğa üstü güzelliği muhteşem bir tasvirle anlatılmış. gözümün önünden gitmiyor hayali. benim bu denli etkilenmem garip, bari kızım olursa adını güntülü koyayım. amin.
