güzeldir, hoştur. ileride bir gün açıp eski defterleri okumaya başladığınızda , sizi o zamanlara götürür ; kah hüzünlendirir , kah şenlendirir. yalnız kesinlikle tehlikelidir . yanlış ellere geçebilir ve eğer hayatınızı - olduğu gibi günlüğünüzün sayfalarına aktarıyorsanız - tehditlere maruz kalabilir ya da rezil olabilir hatta dayak bile yiyebilirsiniz , yanlış ellerin kimin elleri olduğuna bağlıdır bu . yani günlüklerin başa dert olma ihtimalleri de düşünülmelidir yazarken ! artık kolayı var gerçi , bilgisayarla bu problemi de ortadan kaldırabilirsiniz ; günlüğü defterler yerine bilgisayara yazarak . *
düzenli bir şekilde yazılıyorsa, bir zaman sonra eziyete dönüşen eylem. çünkü güzel bir defter ve yazı ile itinalı bir şekilde günlük tutmak her gece yatmadan önce en az yarım saatinizi alır ki bazı geceler bunu yapmak imkansızdır ve bi yazmadınız mı gerisi çorap söküğü gibi gelir.
internet ortamındaki blog sitelerinin yaygınlaşmasından sonra modası geçmiş eylemdir. zira günlüğünüzü genelde kimse okuyamazken blog yazılarınız insanlara kendinizi reklam edebilme, bilmemne kişisinden ne kadar çok nefret ettiğinizi haykırabilme vb. gibi ekstra özellikler içermektedir. yine de günlük tutmanın ayrı bir güzelliği vardır; seneler sonra, üç gün içerisinde beş kişiye aşık olduğunuzu yazdığınız o ortaokul günlüğünüzü okuduktan sonra acı acı gülümser, o halden bu hale nasıl geldiğinizi düşünürsünüz.
her yaşta yazılabilecek insanı düşünceleri ve kendisiyle bir hesaplaşmaya iten hem topluma hem de kendine yararlı olaydır. başkasına anlatamayacağını düşündüğün hataları aptallıkları yazdığın ve yllar sonra yazdıklarını okuduğunda aslında neyi doğru neyi hatalı yaptığını anlatıp sana hayatına devam edebilmen için ipuçları veren bedava piskologdur.
aslında süper bir şeydir ama günün sonunda yazılıyor, unutmak istediğiniz bazı şeyleri yeniden hatırlayıp sinirleniyorsunuz, uyku öncesi kasıyorsunuz kendinizi, olmuyor. çoğu insana unutmak, salağa yatmak, hesaplaşmamak, hatırlamakdan üstüne gitmekden daha kolay gelir bana da öyle oluyor.
yıllar sonra yazan kişinin çocukluk anatomisini ve kişisel gelişimini ortaya çıkaracak eylemdir. bir tür içini boşaltma aracıdır.
sevgili günlük;
bu gün burcu beni öptü, beni öptüğü an hissettiklerimi anlatamam. çok iğrenç bişiydi zaten evlenince yatağımın ortasına duvar yaptırıcam. bak günlük bunları kimseye söyleme tamam mı? bunlar sır.
insanı rahatlatan ve yazı yeteneğini geliştiren bir eylemdir. küçük yaşta başlanması özellikle faydalıdır. fakat abartmamak lazım bu günlük olayını gün gelir bir bakarsınız bir koli defteriniz olmuş. bir çoğuda gereksiz yazılarla dolu. yerinde ve bilerek günlük tutmak en güzelidir.
anıları anımsatır, kendinizi daha iyi tanımanızı sağlar hatta kimi zaman dost olur yanı başınızda.
Aslında yazılan kaydın adının "günlük" çerçevesinde toplanmasına rağmen bir süreden sonra "birkaç günlük" olmaya başlayan ve ileri yaşlarda "ne yaptım,ne ettim" in cevaplarından çok "o zamanlar ne hayallerim,düşüncelerim,ideallerim varmış" sorusuna cevap bulunabilecek bir çeşit arşivleme işlemi.
gün içinde yaşanan olayların kişisel yorumlar katılarak kağıda dökülmesidir. insanın bazen söylemedikleri olur en yakınına bile, bu anlarda biricik kurtarıcıdır günlük. her ne kadar cümelelere dökmek zor da olsa duyguları, bir şekilde yazılır, rahatlatlatıcıdır.
günlük yazmanın asıl amacı; gün içinde yaşanan olayları aynen geçirmek değildir. örnek olarak;
10.12.2008
bugün erken kalktım uykuluyum hala. sözlükte takıldım birazcık. sonra arkadaşlarım çağırdı beni kahvaltımı yapmadan gelemeyeceğimi söyledim. güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra çıkıp deliler gibi dolaştım...
vs gibi olmamalıdır. her gün yazmak, yukardaki örnekteki gibi tek düzeliği getirir ve 10 yıl sonra okuduğunuzda anlamsız cümleler topluluğu olarak görürsünüz.
şimdi gelelim günlük yazmak nasıl olmalı sorusunun cevabına. günlük yazmak ciddi bir iştir, öylesine demedim gerçekten ciddiye almak gerekir. yaşamınızı etkileyen olayları yazılabilir yani yaşanılanlardan bir anlam çıkarıp yazılabilir günlüğe. örneğin; size kazık atmış bir arkadaşınız vardır veya delicesine aşıksınızdır. bunları yalınkat günlüğe geçirmek yerine; insanlar hakkında genel çıkarımlar yaparak günlkte bir sonuca ulaşırsınız.
günlüğün her gün yazılması başlı başına saçmalıktır. şimdi birisi çıkıp "adı üstünde günlük her gün yazmayalım da ne yapalım" diyecek ayar edecek adamı en iyisi mi açıklamak. insan yaşamı her zaman heyecanlı değildir çoğu zaman monoton geçer. her gün aynı şeyleri yazmak insanı sıkabilir, günlük yazmaktan soğutabilir. bunun yerine; yazmak istediğiniz zaman yazmayı deneyebilirsiniz. düzenli günlük tutmak hiçbir fayda getirmeyecektir.
genelde günlkler karamsarlıkla dolu olur çünkü; insanoğlu dertli olduğu zaman başına geçer bu işin. bu durum bir süre sonra sizi rahatsız edebilir ancak; yaşamak böyledir karamsarlıklarla doludur. güznlük ise bu karamsarlıkları sizinle paylaşan bir nevi psikologtur.
yıllar sonra okuma kısmı ise en güzel duygudur. kişi okurken günlüğünü, eskiyi ve yeniyi karşılaştırır hayatın ve kendisinin ne kadar çok değiştiğini gözlemler. eskiden kafasını yorduğu şeyler şimdi onun için sıradan olmuştur. yepyeni tecrübeler kazanmıştır. bunun sevinci ise değişilmezdir.
Yavaş yavaş yerini blog oluşumlarına bırakan olaydır . Eskiden günlük defterleri olmakla beraber insanlar bu defterlerine gün içinde yaşadığı şeyleri yazardı . Şu anda yazmıyorlar mı ? Elbette ki yazanlar vardır ... Fakat günümüz teknolojisinin geliştiği , internetin hemen hemen her noktadan ulaşılabilir olduğu şu zamanlarda insanlar bu eylemi yavaş yavaş bırakıp alternatif yöntemlere başvurmuş ve dünya genelinde blog patlaması yaşanmıştır . Kısa sürede blog açılabiliyor , yazılar yazılabiliyor , resimler - videolar eklenebiliyor ve daha fazlası yapılabiliyor bu teknoloji ile . Yani biraz mantıklı düşünürsek blog teknolojisi daha iyi gibi . Yani elle yazmaktansa bilgisayar üzerinde o yazıya ; fotoğraf , video gibi görsel içerikler ekleyerek o anı ölümsüzleştirmek daha iyi değil midir ?
aslen tutulma isteği yazma, paylaşma ihtiyacı olabilecek eylem. ama sadece bu kadar değildir. günlük tutan kişi gizliden gizliye beğenilme okunma iç güdüsüyle ve özel hayatını gizliden gizliye teşhir etmek amaçlı yazar. ben kimse okusun diye yazmıyorum diyen insan yazdığı her yazıyı yazdıktan sonra yok etmiyorsa yalan söylemiş olur. yazılı olan bir şeyin okunmama ihtimali düşüktür. kişi sadece kendisi okumak için bile yazıyorsa bu eylemin kişinin özel hayatını teşhir ettiği gerceğini değiştirmez. çünkü gelecekte ki sen ile şu anda ki sen aynı değilsinizdir. geçmişte yaşadığın olayları insanları unutmuşsundur. büyüttüğün şeyler çok saçma gelir gülersin hatta.
ve son bişey günlük
insan hafızasına meydan okur, unutmak her zaman kötü değildir, yenilenmeye yardımcı olur.
kesinlikle anlamadığım bir olaydır. insan neden başından geçen olayları birkaç kağıda yazıp daha sonra onları okumak maksatlı saklamak ister? sanki ileride mutlaka beyin spazmı geçirip hiçbir şey hatırlamayacakmışız gibi...
günlük yazmak bazen tedavi eder nitelikte bir durumdur günlük yazmam gerektiğini doktorum önerdi bende daha çok sözlükte bulunmaya çabalıyorum aynı görevi yerine getirmek için
(bkz: bir beyin tramvalının günlüğü)
