lisedeyken bir ara denemiştim. cep ve bilgisayar yoktu zaten. lojman şehir dışında olduğundan okula sek'in (süt endüstrisi kurumu) arabasıyla gidiyordum. günlükte hep sek vardı.
- bugün sekin arabasına yetiştim. mutluyum huzurluyum.
- bugün sekin arabasını kaçırdım. iki dakka beklemiyor götler. soğuktan götüm dondu, minübüs tam kırk dakka sonra geldi. okula geç kaldım, bir de müdürden fırça yedim v.s.
sikerim sekini dedim ve bıraktım sonra. takribi on gün sürdü bu günlük işi.
eski güncelerimi okurken,karşıma çıkan başlık. keşke bunu bir rutin haline getirebilsem, çok güzel bir alışkanlık. eskiyi okuyup neler yapmışım demek, bunları okumak çok güzel. ayrıca bunu net üzerinden de yapabiliyorsunuz, biri bulur okur derdi olmadan.
merak edenler için: * tavsiye ederim,güzel bir site günlük tutanlar için. ister görünür yapın güncenizi ister sadece kendiniz görebileceğiniz bir şekilde. gayet güvenli.
mobil cihazlarda en sevdiğim işlemdir. evernote uygulamasını açarım, tarih ve saati girerim. ya yazarım ya ses kaydı yaparım ya da fotoğraf eklerim sonra zaman geçtikçe bakarım, harika bir eylemdir.
bu işi oğuz atay kadar ciddi yapan biri olmuş mudur merak etmekteyim. adam ölümüne günler kala hastalıktan yıkılırken bile n harfini ır gibi yazabilirim kusura bakmayın olur mu diyor.
çok güzel bir iş uğraş her türlü düşünceyi aktarabiliyorsunuz. duygularınızı tam ifade edebiliyorsunuz. insanların size yaptıklarını da unutturmuyor ayrıca. tabi moraliniz bozukken açıp okuduğunuzda güzel günleri mutluluk veriyor bi umut veriyor...
daha çok ergenlik dönemindeyken yada çocuklukta yapıldığını düşündüğüm eylem.
ben de o yaşlarımda hep günlük tutmuşumdur. mizaç olarak kendini anlatmayı sevmeyen dışardan hep pozitif gözüken bir insanımdır. o açıdan kendimi günlüklerle tatmin ederdim. o gün ne olduysa tüm samimiyetimle yazardım rahatlardım. hem insan kendinden başka kime güvenebiliyor ki zaten.
bir de bunları yıllar sonra açıp o okumak vardır ki en zevklisidir işte. kah üzülüp kah sevinirek geçmiş yad edilir. bazen yaptıklarına insanın kendisi bile şaşırıyor.
Bazen kimseye söylemeyediklerinizi kağıda veya ekrana dökmek.. Evet rahatlarsınız belki ama geçmişi tekrar tekrar bugüne taşımak ne kadar doğrudur tartışılır.
kimsenin okumaması isteniyorsa ki genelde istenir, bilgisayarda bir belge şifrelenip tutulabilir. tabi şifre adının tersi ve doğum tarihin gibi şeyler olmayacaksa.
Günlük kesinlikle alışkanlık işidir. Uykuya direnme işidir. Kimsenin onu okumayacağını sanarak yazdığımız şeylerin tüm ev ahalisi tarafından okunmasıdır. Günlük tutmak biraz stres atmaktır aslında derdini dökmek , kendinle konuşmak o günü değerlendirmektir.Günlük tutmak zor iştir doğrusu hele benim gibi yazısı kötü biri için çok daha zordur. Ama bir kere kazanılmışsa o alışkanlık otobiyografidir bir yerde. Neler olmuş neler geçmiş en iyi o gösterir.'' Ne günlerdi be...'' dedirtir insana derinden. Emektir %90 ,kimi zaman ilk aşktır,kimi zaman ilk ayrılık,kimi zaman ilk hayaldir. Bugünü de böyle yaşadık çok şükür demektir. Günlük tutmak gülüşler,gözyaşları,sevinçler,heyecanlar,yaşanmışlıklar toplamıdır. Seksen yaşına geldiğinde eğer onları tekrar bulursan ve sallanan sandalyende otururken sen torunun sana onu okuyorsa bir damla yaştır.Günlük tutmak böyle bir şeydir işte tadına herkes uzun süre bakamaz ama o sadık dostları hiç yalnız bırakmaz.
belli bir zamandır yapamadığım , iyi kötü şeyler yaşayıp dolunca yokluğunu hissettiğim, günü gününe olmasa da yaşadıklarınızın sizde bıraktığı izleri kalıcı hale getirdiğiniz , yerini başka hiçbir şeyin tutmadığı eylemdir.
Tutulması güzel olan şeydir. Cidden tutmayı düşünüyorum. Bu kötü günlerimde. Tamamen benden koptuğu zaman vercem o defteri ona, al. Bak çok güzel günlerime bak, sen sevinçliyken, ben nasıldım hepsine bak! Diyeceğim.
eğlencelidir. iyi güzel her boku yazarsın oraya ama bi sıkıntı var. benim güzel yazı dersim 3tü. yazdıklarıma aylar sonra tekrar baktığımda okuyamıyorum. yoksa çok da meraklı değilim feysbuk kullanmaya yani.
günlük tutmak, ne hissettiğini görmeni sağlayabilir, insan yazdıkça açılır, açıldıkça çözülür. kafan karışıksa hele çok iyi gelir. bir süredir yazıyorum, ne yapıp ettiğimi değil, ne hissettiğimi, neyi neden yaptığımı çok faydasını gördüm. tavsiye ederim.
