2016 nın sonundan beri aklıma geldikçe yazarım. Ama bazı dönemler var ki günlüğün yüzüne bakmayı bırak varlığını unuttuğum olur. Ama şu aralar çok düzenli olmasada yazıyorum.
En azından eski anılarınızı hatırlamaya yarayan defterdir. Kim kiminle ne halt etmiş, bana y kişisi bakmış, Ne yaramazlıklar yapmışım hepsi günlüktedir. Okuması da yazması kadar eğlencelidir.
kaç tane anne baba çocuklarının en mahrem sırlarını günlüklerden öğrendi.. günlük tutmak istememe rağmen çocuklukta bilinçaltıma yerleşmiş bu gerçek hep engel olmuştur günlük yazmaya.. muhtemelen yalnız değilim bu konuda...
