umudu tamamen terketmenin, amacın peşini bırakıp şimdinin büyüsüne kendini bırakmanın, tepeden tırnağa kadar özgür olmanın getirdiğidir. nihilizme gömülüp şimdide yol almaktır, baş döndüren karmaşayı yaşamaktır.
bak ne dicem; salıyı pazartesi zannedebilirsin, salıyı çarşamba zannedebilirsin, çarşambayı salı, çarşambayı perşembe zannedebilirsin, perşembeyi çaarşamba, perşembeyi cuma zannedebilirsin, cumayı perşembe, düşük bi ihtimal lakin bazen de salıyı perşembe zannebilirsin amma velakin zannetmiyorum ki (sendrom gerçeği) pazartesiyi/pazartesini salı zannet, pazartesini pazar, pazarı pazartesi zannet, hatta cumayı cumartesi zannet, cumartesini pazar, pazarı cumartesi zannet. cumayı, pazartesi zannetmen de, sıyırdıysan hafiften, zannetmen mümkün. bünyede tam bi sıyırma mevcutsa da zannettiğin gün, senin günün be abi. ben kaçar daha 'pazar namazı'na yetişiciim. ehhe de ehhe. (-allah akıl fikir versin)
eğer günlerden salıysa ama sen perşembe sanıyorsan ve acil bir projeyi gece gündüz yetiştirmeye çalışıyorsan; günün doğru adını öğrendiğinde milli piyangodan büyük ikramiye kazanmış gibi sevinirsin. ama aynı zamanda bu şaşırmanın sürmenaj belirtisi olduğunu unutmamak, bünyenin verdiği sinyali dikkate almak da önemlidir tabi.
işsiz olduğunuz zamanlarda daha çok insanın başına gelen olaydır. bundan 7-8 yıl önce kadar bir gün öğlene doğru güzelce banyomu yaptım, boy abdestini aldım cuma namazını kılmak için ama camii yalnızca tek saftı. önce çakmadım davayı zira camiinin cuma namazında tıka basa dolu olması gerekiyordu. utana sıkıla bir yaşlı amcanın yanına gittim günlerden perşembe olduğunu söyledi. cuma kılamamıştım ama niyetten kazanıp sevabı götürmüştüm.
-kanka bugün günlerden ne ?
+cuma kanka
-lan daha gecen gün cumaydı.iki günde bi cuma mı oluyo kanka.
+kanka sana bi şey soracam.
-sor kanka .
+sen hangi magradan cıktın.
sınav gününü karıştırmak şeklinde vuku bulursa feci olur. şöyle ki;
deli hafızam olmasına rağmen acayip günleri karıştırırım. sınav günü de her zamanki gibi uyuyamadım, sabah 5 de uyuyakaldım ve 7 de uyandım. kalk metro bekle aktarma yap sonra sınav yerini bul falan filan bir sürü iş. annemle beraber çıktık evden, metroya bindik. ben insanlarla dalga geçiyorum, ulan bir sene çalışmışsın daha ne yanında defter getiriyorsun falan diye. tam ege üniversitesi metro durağına 2 durak kalmış, insanların elinde kitapların üzerinde edebiyat yazdığını görüyorum. ben fenden sınava gireceğim lan diyorum. bir hışımla sınav giriş kağıdını çıkartıyorum ayın 22si yazıyor. bugün ayın kaçı? ne bileyim ben bugün pazar. sınav dediğin pazar günü olur diyorum. cep telefonunu çıkartıyorum ve gözlerim birden büyüyor. hassiktir diyorum. bozuntuya vermeden anneme geri dönelim nüfus cüzdanımı unuttum diyorum. durakta iniyoruz. anneme anlatıyorum böyle böyle. kadın şaşırıyor, insan sınava gireceği günü unutur mu diyor. sonra da napçağını şaşırıyor, gülüyor. metroya biniyoruz, eve gidelim kahvaltı yapalım diyor. kahvaltı sofrasına oturuyoruz, ağzımdan lokma geçmiyor. bir öküz oturuyor. hiç kimseye söylemeyelim diyorum tamam canını sıkma diyor. ve neyse ki kimse aramıyor.
Tatil döneminde en çok yapilan şey. Genelde persembe, cuma sanılır. cumaya gitmeyen kafirler kimlermis online listesinden bakılır, ulan bu adam gitmemis olamaz der ve takvime bakılır.
Tam da şu an, hangi günde olduğumuzu düşündürtmüştür. Ayın kaçı olduğunu zaten bilmiyorum.
Temmuzdayız ama onu biliyorum. *
o kadar değil yani.
Eğer bu duruma geldiyseniz, bombok bir tatilin içindesiniz demektir. Birbirinin aynısı günler gelip geçerken siz sadece koca bir boşluğu hissedersiniz.
Yalnız ve mutsuz olduğunuzu hatırlatmama gerek bile yok sanıyorum ki.
ertesi gün, kendi kendini kerizlediğin için üzülmeye sebeptir.
misal benim salı gününü pazartesi sanıp salı pazarını kaçırmışlığım vardır. ne hayıflandım çarşamba günü anlatamam.
çalıştığım dönemde bile karıştırırdım günleri. ama o zaman aşırı yüklenmeden devreler yanıyordu arasıra.
