arife geceleri sabırsız çucukların keşfettiği, kuşaktan kuşağa aktarılmış bir gerçektir. uyumak günlerin daha kolay ve çabuk geçmesini sağlamaktadır. gece yolcularıda bunu farketmiş olacaklarki uyuyorlar uyuyorlar, günleri çabucak geçtirtmeye çalışıyorlar. olmuyor olmuyor. unut beni diyor, unut. ben unutmayacağım. e abim o zaman neyin mücadesini veriyorsun, günler çabuk geçince eline ne geçecek. şimdi desek 25 yaşındasın takriben 60 yaşında öleceksin, lan 35 yılın var. yapma canım, yapma gülüm benim. uyan artık, sana kız mı yok? belki de unutmuştur, unut unut diyorsun ya. harbi bak geçen zaten ben bi oğlanla gördüm seninkini, hem böyle, ööf yakışılı felan. konversi vardı sevmedim tamam, ama çocukta çocuk yani.. kız olsaydım verir miydim, vermezdim orası ayrı tabi. neyse geçelim buraları, şurdaki kız seni mi kesiyor ne?
imkansızdır ne yazık ki. hiçbir işiniz gücünüz olmasa, hiç yataktan çıkmasanız bile, uyku tutmaz bir raddeden sonra da.
gene düşünürsünüz, gene düşünürsünüz. uyku hapıyla yapılacaksa, o da sakat.
bu yüzden, keşke insanlarda kış uykusuna yatabilse diye geçirmiyor değil insan içinden ara ara.
tabii, herkesin "kış"ı farklı farklı olurdu kesin.
günleri geçsin diye yaşıyorsa, uyanmasına gerek yoktur.
tabutunu sırtına alıp, en yakın mezarlığın yolunu tutsun,
kimseyide yormasın,alsın duşunu, sarsın peştemali,kazsın mezarını ve bi zahmet kendi örtsün toprağını.
mezar taşınada gerek yok, ama bi zahmet gömülü olduğu yere not bıraksın, toprağına bi şey ekmesinler.
bi işe yaramaz bişeyler yetişir çünkü.
gidiceginiz gune 2 gun kalmissa ve sabredemiyorsaniz yapmaniz gereken seydir. fakat stressten ve beklemenin verdigi gerginlikten uyumak yerine uykulari kaciyor insanin...
sevgiliniz uzaktaysa kavuşmak için gün sayıyorsanız ve yapılacak daha oyalayıcı daha kolay zaman geçirten daha önmeli bir işiniz yoksa en kolayı en çok tercih edilenidir, yapmak için hiç bir meziyet aranmaz, bir yastık hatta kafa altına koyulabilecek yumuşak ya da yumuşağa yakın herhangi bir şey bile iş görür.
