an itibatiyle tattığım duygudur. kahve ve sigara ikilisiyle başbaşa kaldıktan sonra güneşin batışını izleyerek sözlüğe yazmak her kulun yaşaması gereken durumlardandır. ama her nedense genellikle daha duygusal başlıklar altına yazılır. veya ben öyleyim. ne oluyo lan bana. duygusal oldum lan birden. *
günlerden bir gün, üstelik güneşin de battığı günlerden biriydi. evde yalnız olmamama rağmen, tektim.
annem seslendi arkamdan "at olum o siyah sekizliyi niye tutuyosun, her yerden tek taş beklersin o zaman" dedi.
güneş yavaş yavaş batıyordu. kırmızı yedilinin biri çıkmıştı, o esnada, ansızın, aniden, birdenbire bir altımda oturan astsubay23m bitiverdi. çekeceğim taşa bakmak istedim, bak gelen taşa bitiyodum diyebilmek ve biraz olsun rahatlamak için. olmadı. güneş battı batacaktı, annemin monitörümü görüyor olduğunu düşünüp, bir sigara yaktım ve kahvenin yolunu tuttum. yolda da tektim.
sonra kahveye gitmekten vazgeçtim, eve döndüm annemin sebzeliğinden kendime güzel bir içki hazırlıyayım, deli miyim kahvede entry giricem dedim?
bir kaç dakika sonra kendime efes dark bira yapmıştım, günbatımına kadehimi kaldırdım, son cümle biraz seksi olunca banyoya gittim, tektim üstelik.
yalnızken romantizmden çok melankoliye neden olur bir durumdur. bazen şöyle serzenişlerde bulunabilir insan kendi kendine, "hani verdiğin sözler hani ellerin nerde, hani huzur bulduğum deniz gözlerin nerde..."
