Bir tarafta orda burda manken, popçu felen peşinde koşup yavşak yavşak haber yapan magazin habercileri, diğer tarafta üzerlerine kurşun yağarken bile arkadaşlarını düşünen, panik olmasınlar diye "ben yaralandım ama iyiyim" diyebilen savaş muhabirleri. Göndereceksin 3'ünü savaşın ortasına bak, rus veya gürcü askerini manken kovalar gibi kovalayabiliyor mu, görsün "gerçek dünya"yı. Medya'yı kirletenlerin, o basın mensubunun alnından akan kanın bir gramı damarlarınızda dolaşmazken, insanlara gerçeği göstermek için, üzerlerine kurşun yağarken bile kamerayı açık tutan şerefli Türk basın mensublarına burdan geçmiş olsun dileklerimizi sunarız.
kipirdayani yakarim, buranin patronu benim mesajinin verilmesidir. el oglu anlamis, biz 25 senedir anlayamadik bu tur sorunlarin nasil cozulebilecegini.
ülkemizin de savaşa müdahil olmasından kaynaklanmış olabilecek olaydır.
zavallı gazeteciler, ne bilsin türkiye'nin de abd'nin bir gizli(!) maşası gibi ruslara karşı savaşta kullanılmakta olduğunu ve bu nedenle ruslar ve güney osetyalılar tarafından nefret edildiklerini...yaşıyorlarsa gazeteci olduklarına dua etsinler.
efendimizin emperyalist çıkarları için komşularımıza düşmanlık yapmaya devam ediyoruz, bu nedenle de devamlı diken üstündeyiz, bu da milletçe biline.
savaş muhabiri olarak gittiğin çatışma bölgesinde kimseyi kırmızı halılarla karşılamayacakları için olması muhtemel durum.
kaldı ki fanatik küçük bir birliğin savaş psikolojisiyle yapabileceklerini göz önüne alınca ateş açılması şükretme sebebidir bir sonraki güne çıkmak adına.
savaşın kuralı yok, etiği yok. gittiğin yer savaş meydanı, kardeş kardeşi öldürüyor orada. "du sen türk gazetecisin sen şöyle kenara çekil" diyeceklerdi zaten.
eğer tv de gördüğüm gibi araçlarının üzerine kocaman harflerle tv veya press yazmadılarsa ucuz kurtulunan saldırıdır. tv de görüyoruz çatışma bölgelerine giden gazetecilerin araçları genelde beyaz oluyo ve daha önemlisi üzerlerinde kocaman TV veya press yaziyor. bizimkiler anladigim kadari ile askeri araca cok benzeyen koyu renk bir arazi araci ile ilerliyorlar ve uzerinde gazeteci olduklarini anlatan bir yazi yok.
levent öztürk'ün soğukkanlılığı tüyleri diken diken etmiştir. "ben başımdan yaralandım arkadaşlar ama kendimi iyi hissediyorum." her babayiğidin harcı değildir bu. ekibi panik havasından kurtaran bu adamın bir gözü bir daha asla görmeyebilir. ne pis bişey lan bu savaş dedikleri!
