Kokuyordu günebakan her nefeste daha temiz,
Gülüyordu günebakan sevgi dolu, sessiz sessiz,
Bir çocuk geldi, yaklaştı usulca,
Yanında annesi, günebakan'dan habersiz,
Çocuk günebakan'ın yanına geldi ve kopardı hiç zorlanmadan,
Ve "seni seviyorum" diyerek annesine uzattı,
Anne'nin gözlerinden iki damla yaş döküldü,
Günebakan'ın çiçeklerine,
Çocuk üzüldü - sevindi,
Günlerce, susuz, topraksız kaldı günebakan,
o çocuğun sevgisi,
yeni türkü'nün günebakan adını taşıyan albümlerinde yer alan şarkı. anlatılamayacak kadar çok güzeldir. çocukluğa özlem vardır.
evvel zaman içinde dostlar
ağaçlara ev kurardık
tatlı bir düş içinde
bir yere bir göğe bakardık
gönlümüz kuş gibiydi dostlar
dünyaya kanat açardık
tutsak değildik zamana
başına buyruk yaşardık
çocuklardık
parlak yıldızlardık o zaman
ay büyülüydü, yakamoz, deniz
ardından koştuğumuz o baharlar
çocuklardık
parlak yıldızlardık o zaman
artık dönemesek de geriye
ardından koştuğumuz o zamandır
o zaman bu zamandır dostlar
ne ister neyi özleriz
denizini arayan
akarsulara benzeriz
pencereler bırak açık kalsın
geceleri yağmurlar yağsın
günebakan düşlerimiz
yağmur sesiyle çoğalsın
çocuklardık
parlak yıldızlardık o zaman
ay büyülüydü, yakamoz, deniz
ardından koştuğumuz o baharlar
çocuklardık
parlak yıldızlardık o zaman
artık dönemesek de geriye
ardından koştuğumuz o zamandır
