evde kahvaltı bile hazırlayacak kimse olmadığından önemlidir. çay demlemekten gına geldi ama bu sabah kendimi iyi hissediyorum. mutfaktaki boşluğu da bir şarkı dinleyerek ya da bir fotoğrafa bakarak doldururum artık. bazen arıza çıksa da "lan bu valide ne zaman gelecek arkadaş.güne mutsuz bile başlayamıyorum, çay demle, donmuş zeytini çıkar, git ekmek al off ya. of ulan off!" gibi sitemle. sonra sakince kahvaltı yapıp evden çıkılır. kulaklık takılır metroya geçilir. sözlükten komik başlıklar felan okunur. hayatın anlamına mesaj atılır...
babam bayılır. her saba mutfakta pana pana po pon pin pa fa la si vs gibi anlamsiz sözcüklerden oluşan sacma sapan ritim tutarak şarkı söylüyo ben bu herifi nasil ciddiye alayim.
Hem kendinize, hem çevrenize iyi gelen mutluluktur.
Sabahları, mendebur, asık suratlı insanlardan olmayın...
Sahte de olsa gülümseyip, günaydın demenin kime , ne zararı olabilir ki?
Korkmayın ölmezsiniz!!
