keraat ya da kerahet vaktine denk getirdiğiniz zaman -ki tam vaktini bilmiyorum ama akşamüstü 4-5 gibi- uyandığınızda damağınızda acı bir tat, gözlerinizde anlam veremediğiniz heyulalar bırakan uykudur. en güzeli öğle vakti yapılan yarım saat - kırkbeş dakikalık şekerlemedir. uyandıktan sonra çalışmaya doyamazsınız. yeni bir güne başlar gibi.
gece çalışanların mecbur kalarak yapmış olduğu şey. gece uykusunu kesinlikle tutmaz. tamam öğlen saatlerinde 1-2 saat uyumak iyidir ama bütün gece çalışan bünyeye bu yeterli gelmez. gündüz 10 saat uyusanız bile yorgun kalkarsınız, bir ağırlık vardır üzerinizde. aslında uykusuzluktan değil miskinleşmişsinizdir ve üzerinizdeki ağırlıktan dolayı yataktan kalkmak istemezsiniz.
sürekliliği halinde, insanı yaşamdan soğutur. gündüz uyuyan bir adamın muhtemelen sosyal yaşamı pek yoktur ya da gece vardıyasında çalışan biridir. ama hiç uyumamaktan her zaman iyidir.
öğle vakti yapılanı kişiyi rahatlatır ve faydalıdır, ikindi vakti yapılanı ise bünyeye ebesinin bızığını tersten gösterir; çok zararlıdır, tasvip ve tavsiye edilmez. kurumuş salyalarınızla "eheih bugün 24 nisan değil mi ya?" diye gezersiniz.
Eğer kişi akşamüstü yatıyorsa hava da hafif kararmaya başlamışsa okula geç kalacağım diye yerinden fırlayıp forma falan giyebilir.*Ayrıca gece uyuyamamaya delalettir. (bkz: Dön baba dönelim).
lise sondan kalan alışkanlığımdır kendisi. okuldan gelip yemeğimi yer sonra da şöyle bir saat kesintisiz uyurdum, dinç kafayla ders çalışabilmek için. aah aah ne tatlıydı o uyku ya.
