insanı insan yapan ve bizi diğer canlılardan ayrırıp ayrıcalıklı ve üstün kılan ne varsa azalmakta. Hoşgorümüz mesela ya da merhametimiz. (Saygı, sevgiyi hiç saymıyorum bile onlardan çoktan bitti. )
Samimiyet kisa ve net. Insanlardaki algi tam anlamiyla bu insan benim bir gün isime yarayabilir mantigina dayali. Kenarda beklesin belki lazim olur dusuncesi. Artık masum, cikarsiz insan iliskilerine ihtiyacimiz var ama bunu yapacak insanlar yok ne yazik ki..
