zibilyon katlı apartumanların içerisinde birbirinden uzak yaşayan eppek kafalı insanların bitmiş/tükenmiş duyguları ve tabii geçim derdi, hayat mücadelesi...
ama kardeşim, bir insanın gözlerine bakarak "günaydın!" demek zor olmamalı,
hem belki o zaman daha güzel olabilir her şey..
insan olduğumuzu hatırlarız belki?
asansörde 5 kat yukarı çıkarken bön bön yere bakmak yerine, insanlara "günaydın" diyin..
yapabilirsiniz, deneyin..
arkadaş ancak bu kadar öküz olunur. binadan çıkıyoruz onlar giriyor gülümsüyor merhaba demeye niyetleniyorsun yanından sürtünerek geçiyorlar, kafa yerde**
köyden yeni taşınmış* komşum bile balkondan "sofra bezi" çırpma yüzünden birkaç defa* atışmış olmamıza rağmen ne zaman görse "nasılsın komşu" der, selam verir... insan olmak lazım...
üsküdar muhafazakar apartmanlarinin bazilarindaki muhafazakarlar ve lüks triplex dairelerde kalan yandaş muhafazakarlar.
bmw'sine audi'sine porsche'sine 30 sn erken gitmek varken niye günaydın desin dimi dostlar?
edit: eksileyen kişi bmw olsaydi burada takilmazdin. muhafazakar olsaydın hiç takilmazdin. hangi cümle kelime agrina gitti? ozelden at da yardımcı olayim.
