Gündüz ayakta olmak için bir sebep yoktur. oysa gece bambaşkadır. düşündürür sabaha kadar. genelde düşünülen şey tektir. kısacası sabahlayan insan aşıktır. ondandır ki sabah etmeden uyumaz. ondandır ki duygularını gecenin karanlığında saklar.
güzel birşeydir. asker de edinilmiş bir alışkanlık da olabilir. zira askerden sonra sanırım 9 ayım böyle geçti. bir de ters olduğu zamanlar da olur. bütün gece uyumazsın gün ışığını görünce bu hava da uyunurmu len diyip uyumaktan vazgeçebilirsin.
bir yandan güzel bir yandan kötüdür. sabah erken kalkmanız gerekiyorsa kötüdür tabii. bi de ilerde nasıl düzelticem lan sorusu var ki, hala bi cevap bulamadım şahsen.
her gece hiçbir gaye olmaksızın ve beklentisizce sabahlamaktır. gün ışığından tiksinmektir ve gün ışığının en ufak bir yansımasının bile göze batması durumudur. bu böyle ölene kadar devam ettirilecek olan aktivite olup, hayatını boşuna tüketmek isteyen ve sabahlamaktan yıllar boyunca bıkıp usanmayan her bireye de tavsiye edilen davranış türüdür. **********
