gerçekler maalesef bu. istesem de istemesem de, beğensem de beğenmesem de benim için vaziyet bu şekilde. hoş zati vasat bi elemandım her zaman. e bulmaca/sudoku çözmeyip, omega 3'lü besin ve vitaminler tüketmeyip, en iyi arkadaşlarımı kitaplar yerine iddaaa kuponlarından seçip, bir de amsalak bi herif olmakla birlikte otuzbirci sivilceli bi pezevengin ötesine geçemeyerek aşağılık kompleksine kapılınca, tabii nöronlarım da hantallaştı, küçüldü ve kafamdaki saçlarla birlikte azaldı. iyice eblehleştik.
bereket eblehleşmenin güzel yanı bi bok hatırlamamak. mal gibi yuvarlanıp gidiyom. geçen gün mahalleden kankam mıstığın annesi manifaturacı melek teyzenin rüzgarda uçuşan eteğinden gözüken çatlamış ve selülit bağlamış yağlı götünü düşünerek yaptım. dün de aklıma o geldi gene yaptım. bugün de bu düşünce kısırlığında gene ona kalacaz galiba. ohhhhhhhh.
