gülüp geçiyorum" yavşaklığı; kadın olsun, erkek olsun tartışma ortamlarının ibraz edildiğinde, karşılıksız çıkan çekleri gibidir. sahte parasıdır. bu paradan etrafa bolca dağıtan yavşakların, sığınacağı son limanı, son sığınağıdır. zora düştüğünde; neden diye sorup sorunun üstüne gitmek yerine -çatır çatır hakkını aramak yerine- "gülüp geçiyorum" diyip oturuyor kıçının üstüne. çünkü kendisiyle yüzleşecek cesareti yok. sonra ne yapıyor neden hakkımı aramadım?.. neden ona gereken cevabı vermedim diye içi içini kemiriyor. bundan dolayı üzülmenin, mevlanavari -Susuyorsam suskunluğum asaletimdendir...- erdemine bağlılığın arkasına saklanıp, o yavşak duygunun girdabına kapılmanın hiçbir getirisi yok.
sorsan neden her şeye gülüp geçtiğini sike sürülecek cevap kırıntısı bulamazsın!..
- e efennim gülüp geçiyorum... çünkü cahil...(demek istiyor ki; ona anlatacak yeterli argümanım yok. çünkü argümanları o kadar sakat, o kadar zavalli ki, bunun bilincinde..)
- gülüp geçiyorum... çünkü ne dediğini bilmiyor. (demek istiyor ki; onu ikna edecek yeteri kabileyetim yok.)
- gülüp geçiyorum vs.... ha olmadı bide bunun kadar "parça tesirli" başka bir silahım var susuyorum.
zaten ya gülüp geçiyorsun ya susuyorsun. çünkü korkaksın düşüncelerini çatır çatır savunmaktan, anlatmaktan acizsin. Bu yüzden gülün geçin efem tarzı tavsiyelerin bir kısmı, bu cahil ve susan ezbercilerin söylemleriyken; bir kısmıysa, etrafında düşünen, tartışan, hakkını arayan insanları bitirme çabasıdır. kendinize bile itiraf edemediklerinizi, yüzünüze vurduğum için kızabilir, hatta küfredebilirsiniz. ya da gülüp geçebilirsiniz. nasıl olsa bolu dağından serin insanlarsınız...
zaman zaman herkesin yaptığı umursamazlık eylemidir. yerinde yapılırsa tadından yenmez aslında. ama sürekli hale getirilirse, kronikleşen bir yavşaklık söz konusudur....
