Barış Manço nun ölen babaannesine yazdığı şarkıdır. şarkı bas gitar ile başlar, klavye adeta çığlık atarak girer. şarkının ortasında enstrümanlar kombo yaparlar. klasik-elektro-bass gitarlara, klavye ve baterinin uyumu mükemmeldir. oha dedirtir. yalnızca bas gitar sesleri bile şarkının içindeki başka bir şarkıdır. şarkıda büyük bir duygu yükü vardır. rock bir şarkıdır. hiç beklemediğiniz bir anda bir yerde çalarsa, hüzünlendirir.
sen gülünce güller açar gülpembe
bülbüller seni söyler, biz dinlerdik gülpembe
sen gelince bahar gelir gülpembe
dereler seni çağlar, sevinirdik gülpembe
güz yağmurlarıyla, bir gün göçtün gittin
inanamadık gülpembe
bizim iller sessiz, bizim iller sensiz, olamadı gülpembe
dudağımda son bir türkü gülpembe
hala hep seni söyler, seni çağırır gülpembe...
Barış Manço, Gülpembe'yi söylüyor. Her ne kadar o, şarkıda babaannesini kastetse de, yıllarca birçok aşık Gülpembe'ye bir başka mana yüklemiş ve onun satırlarında, asırlara meydan okuyan sevgilerinin ifadesini bulmuştur.
Sen gülünce güller açar Gülpembe,
Bülbüller seni söyler, biz dinlerdik Gülpembe.
Sen gelince bahar gelir Gülpembe,
Dereler seni çaglar, sevinirdik Gülpembe.
Güz yagmurlariyla bir gün göçtün gittin,
Ìnanamadik Gülpembe.
Bizim iller sessiz, bizim iller sensiz,
Olamadi Gülpembe.
Dudagimda son bir türkü Gülpembe,
Hala hep seni söyler, seni çagirir Gülpembe.
Güz yagmurlariyla bir gün göçtün gittin,
ÌnanamadIk Gülpembe.
Bizim iller sessiz, bizim iller sensiz,
Olamadi Gülpembe.
Dudagimda son bir türkü Gülpembe,
Hala hep seni söyler, seni çagirir Gülpembe.
Gözlerimde son bir bulut, Gülpembe,
Hala hep seni arar, seni bekler Gülpembe.
