insanoğlu hayatta o kadar acı çeker ki, canlılar arasında yalnız o, gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır.
-Friedrich Nietzsche
En karanlık gecenin bile bir sabahı vardır. Bu godumun anlamsız hayatına rağmen bir kahkahayı yüzünüzden esirgemeyin. insanlar güldükçe güzelleşiyor be..
arasıra kendini zorlayıp yapılan, ancak pek bir işe yaramayan, gülmek denen şeyi unutma eylemi. sahi gülmek diye bir şey vardı di mi bu hayatta? ulan ben çok neşeli ve espirili biriydim. kim çıkardı ulan beni buraya?
bazen ölçüsüz şamataya ve gevşekliğe karşı bir inat biçimidir. zaten depresyon ve öfke yaşayıp dururken insanların kahkahayı bu kadar rahat harcaması çok sinirimi bozuyor ve inadına kulaklıklarımı takıp ciddiyetimi takınıyorum. sıktı artık.
