bir aşk yüzünden mutsuzluğun dibine öyle bir vurursunuz ki eskiden olsa sizi anıra anıra güldürebilecek birşey karşısında zoraki acıtan ve isteksiz bir tebessüm belirir dudaklarınızda sonrada şaşırıp buna anlam vermeye çalışırsınız gülmeyi unuttuğunuzu hatırlarsınız.
eskiden ben gülerdim belkide mutluydum dersiniz mutluluğu biraz anımsarsınız ama hatırlayamazsınız.
gülmeyi unutmak için önce gülmeyi öğrenmek gerekir. gülmeyi öğrenip unutmak çok zordur. gülersiniz ama sadece yüzünüz güler kaslarınız çalışır. bu yüzden en güzeli gülmeyi öğrenmemektir tabi mümkünse.***
her hüzünde bile bir mutluluk olduğunu düşünürsek, her mutluluğu bir tebessüme sayarsak, gülmek unutulabilecek bir olgu değildir fakat çok acı çektiğini iddia eden insanların kullandığı bir deyim olarak yaşamaya devam edecektir.
kendine yazık etmektir. bir çok sorunun olabilir, takılıp geyiğin dibine vuracak arkadaşların olmayabilir, sevgilin seni terk etmiş olabilir ama senin gülmen için neden çok. gülmek için hiç bir şey bulamadıysan rahat bırak kendini aç bir komik video ve hayvan gibi gül, biliyorum ilk başta gülemeyeceksin çünkü gülmeyi unuttun, ama sen kendini zorla pes etme zorla ve ilk çıkacak ses kahkahadan çok kendini sıkmaktan ötürü geğirme sesine benzeyebilir aldırma sen devam et en fazla üçüncü denemede güleceksin ve ardı ardına tıklamaya başlayacaksın videolara. artık hayvanlar gibi gülebilirsin yeniden nefes alabilirsin. haydi adamım iş güç rast.
üzülmeyi yaşam biçimi haline getirenlerin düştüğü durumdur. Kahırı hayatın merkezine oturtup, zevksiz şeylerden acı çekmeyi daha eğlenceli bulan insanın; "acaba bu işte bir terslik mi var ?" diye durup kendine sormadığı durumdur da aynı zamanda. Çekip götürülesi insan modelidir.
arasıra kendini zorlayıp yapılan, ancak pek bir işe yaramayan, gülmek denen şeyi unutma eylemi. sahi gülmek diye bir şey vardı di mi bu hayatta? ulan ben çok neşeli ve espirili biriydim. kim çıkardı ulan beni buraya?
