insanlarla yaşadığı yıpratıcı ve yorucu tecrübeler ve istenmeyenlerle dolu bir hayatta savrulup duran insanın gerçekleştirirken rol yaptığı hareket.
o kadar uzun zamandır içime sinen pozitif bir duygu yaşamadım ki biri yaşayıp güldüğünde şaşırmaya başladım.
bazıları gülerken bazıları ağlıyor. anlamsız bir dünya işte...
Gülmenin çeşitli türleri vardır çoğu insanda bense bütün duygularda gülerim.sinirlenme, ağlama, sevinç gibi duyguları gülerek atlatırım.bu sayede ara duygulara vakit kalmamış olur denilesi insani tepkidir.
Gülmek beni yoruyor önceden böyle değildi ama bunun sebebi insanlar komik oldugunu düşündükleri şeyler yapıp söylüyorlar ve gülmenizi bekliyorlar bu da bir baskı oluşturuyor ve beni onları kırmamak için gülmeye itiyor.
kimisine çok yakışandır. öyle ki üstünden seneler geçse unutamazsın. seneler önce beşiktaş'tan sarıyer'e giden bir minibüste anlattığınız bir anıya gözleri yaşarana dek güldüyse hele. ben niye kötü oldum lan entryi bitirirken?
Bir tane video var. Bir metroda bir adam tabletinden ya da cep telefonundan bi şeyler izleyip gülmeye başlıyor. Metrodaki herkes adamın gülmesiyle gülmeye başlıyor. Gülmek bulaşıcıdır.
Gittiğim kafelerde, arkadaşlarımla buluştuğum ortamlarda gülerim. Kadın kısmının sesi çıkmayacak diyen gürûhu umursamam, kahkahamı atarım. Gülen, eğlenen insanlara da gülümseyerek bakarım. insanı rahatlatan bir eylem, tüm sıkıntıları unutturan bir eylem. Sıkıntıları bir kenara bırakıp gülmeye devam edelim lütfen.
