gulmesi için sebep vermeyen hayata inat kendi sebeplerini yaratan insandır.
gülmek ister guldurmek ister gelmenin önemini bilir ama soyle bir izlediginde, hayatin akışına birakirsa kendini gulmekten cok ağlayacagini anladiginda mudahale etmek ister.
ve kendi bahanelerini kendi uydurmaya baslar. su cok güzel sen de gelsene
ama unutma!
bazi aksamlar olur bunlarin yalan oldugunu, mutlu edebilmek icin baskalarina söylediğini ama can cekmesi sonucunda kendi de inandığını anlar. gülümsemenin sebebinin bu olduğunu.
ve gözleri dolar.
bir bardak karadem sallama cay ve eti hosbes esliginde.
Çünkü huznunu maskelemek icin baska yollar düşünecek hali bile yoktur.
içinden kufretmek gelir ama kime edeceğini bilemez. sahi kimdir sorumlusu?
kime yukler insan mutsuzlugun sorumluluğunu?
bana biri lazim tanridan ve benden baska.
kendime kiyamam, tanridan korkarim.
sevginin korkudan daha güzel bir sey olduğunu düşünüyorum ama o oyle düşünmüyor.
