edip cansever ustanın mendilimde kan sesleri isimli dizesinde tanımladığı insanlıktır...
anısı işsizliktir
acısı bilincidir
bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan
gülemiyorsun ya, gülmek
bir halk gülüyorsa gülmektir
sağa sola bakmadan, kimin kim olduğuna aldırmadan yaşanır bu gülüş; bir emir veya başka bir kip içermez, içeriden ta derinlerden gelir. Çünkü bilirsin ki sen güldüğünde başkası gocunmayacaktır. Ama şu var, başkalarının yaralarına basıp kendine gülüşler kotaranlar hangi insanlık durumundan feyz alacaklar? Hangi acıya veya sevince ortak olacaklar? Olamazlar...
