Çocuklar duymasın dizisi aklıma geldi. Bazen çok saçma zamanda, çok saçma yerlere bu efektleri koyarlardı. Sahnenin mizahından ziyade yönetmenin mizahsızlıgına gülerdik.
insanda '' demek komik ki millet gülüyor '' psikolojisi yaratır ister istemez. mesela insan sinemada kalabalığa katılarak çok güldüğü bir filme yalnız başınayken o kadar gülmez. adamlar bu ortamı yaratmak için koyuyorlar o efektleri.
